DS #1: Caught by the Demon's Arms [COMPLETED]

Kabanata 36

ERRORS AHEAD

-
-
He snaked his arms around my waist and his right hand lifted my face and our eyes met, I was so dizzy with his dark eyes!

My heart booming so loud. I hold my breath when he touched my lips and I almost fell in the ground when he tilted his head and our nose met!

Kung hindi lang siguro nakaantabay sa likuran ko ang braso niya, baka nahulog na ako sa kama!

"Can I take your first kiss, amore?" He huskily said.

I shivered.

Parang tinakasan yata ako ng dugo dahil ramdam ko ang pamumutla ng aking mukha ngayon. Gumalaw ang braso niya na nasa aking likod at halos takasan ako ng ulirat nang pinaglandas niya ang kaniyang daliri saaking spinal cord. Tumayo lahat ng balahibo ko at parang mauubusan ako ng hininga sa paraan ng pagtitig niya.

"P-Pain.." Gusto kong sampalin ang aking  sarili sa paglabas ng malambing na boses.

Parang tinatangay ang isip ko sa paraan ng paghaplos ng kaniyang daliri saaking likuran.

"What is it, amore?" Naka-ngisi niyang tanong na para bang nanunuya.

But I found him so hot!

"P-Pain.." napakagat ako saaking ibabang labi nang kumawala ang kakaibang boses.

Gosh! Eto na ba ang bunga ng pag-iisip ng mga mahahalay na senaryo!?

Umawang ang labi niya at pumungay ang kaniyang mga mata nang makita ang reaksyon ko.

"Oh amore.."

After saying that, he kissed me. A gentle and passionate kissed. Pero tila naging agresibo ito nang magtagal dahil nang sipsipin niya ang ibabang labi ko, para na akong lumulutang sa hangin.

"Hmm." Tanging naiusal ko.

His hands traveled from my back to my nape. He kissed me torridly. We're so dizzy in our lips' sound when someone knocked on our door.

I pushed him immediately and composed myself like there's nothing happened earlier. I could still feel my heating face just because of the kiss!

"Fuck!" He cursed and pulled his hair.

Tumayo siya at padabog na binuksan ang pinto.

"Rukia's here." Malamig na usal ng kung sino man ang nasa likod ng pinto.

Kumunot ang noo ko. ang kaninang sensasyon na naramdaman ay tila isang bula na naglaho nalang bigla. Sinong Rukia ang tinutukoy niya?

Tumayo ako at naglakad papunta sa pinto at nabungaran ko ang malamig na ekspresyon ni Trae habang nakatayo roon at nakapamulsa.

"Where is she?" Pormal na tanong ni Pain na ikinabahala ko.

Sa ilang araw na pamamalagi ko rito ay hindi ko pa nakitang nag-usap sila ng ganito ka-pormal. Nakakabahala ngayon dahil kung umakto sila ay salungat sa nakasanayan kong ugali nila.

Bumaba kami at tiningnan ang Rukia na sinasabi nila at hindi nga ako nagkamali. Ang Rukia na nakasama namin noon sa Hotel at ang Rukia na nasa harapan namin ngayon ay iisa.