DS #1: Caught by the Demon's Arms [COMPLETED]

Kabanata 40

WARNING: Ang kabanatang ito ay maselan at may tema ng seksuwal na maaaring magdulot ng kaguluhan sa mga sensitibong kaisipan. Kung isa ka sa mga sensitibo, maaaring i-skip nalang ang kabanatang ito. Salamat!

ERRORS AHEAD

-
-
Lumipas ang isang ilang araw at unti-unti ng nararamdaman ni Pain ang aking panlalamig. This passed few nights, I have a nightmare that caused of my overthinking.

The dark room with the cold breeze, my weak body laying on the ground crawling for my life. I can't help but to feel the same pain in my dreams.

Everytime I over think, I always ended up crying and shivering while the teeth is chattering.

"Hey.." malumanay na tawag niya saakin ng matagpuan ako sa labas.

Umupo siya sa tabi ko sa ilalim ng puno. Nanatili akong tahimik hanggang siya na ang bumasag sa katamikan.

"Amore.." Tawag niya sa pansin ko. Sumulyap ako sakaniya at muling ibinalik ang paningin sa nagsasayawang mga bulaklak saaking harapan. "Are we.. okay?"

Are we?

I cleared my throat.

"Okay naman tayo ah." I eyed him and smiled.

Hindi ko kasi alam kung bakit ko pinagdududahan ko siya sa simpleng sinabi lang niya. Parang.. may tinatago siya saakin at konektado iyon sa mga napapanaginipan ko nitong mga nakaraan. Wala naman akong matandaan na pinaramdam niya saakin na dapat akong magduda. Pero..

Is it just me who's doubting his love?

I closed the connection inside my mind because I don't want to see him what's bothering me. I can't stand seeing his dark eyes filled with pain.

Over thinking. 'yan ang kalaban natin. I couldn't help, Puro what ifs nalang ang nararamdaman ko simula ng sabihin niya na hindi niya kayang sabihin saakin lahat.

I sipped my coffee and gazed the peaceful river.

"Baby, Please open your mind I want to read what's goin' on. I know you c-can't just tell me what's bothering you, but I can sense it. The way you talk, the way you acted." Marahan niyang sabi na may nagsusumamong mga mata.

I avoided his gazed.

May mga tanong na gusto kong malaman pero ayokong itanong sakaniya at sa iba. gusto ko, ako mismo ang makasagot no'n.

His lines triggered my mind, even my dreams, his lines appeared in my dreams along with the dark scenarios.

Pero tama pa ba itong ginagawa ko na pag-iwas sakaniya? Paano kapag mali pala ako? Paano kung ang panaginip na iyon ay panaginip lang talaga at walang kahulugan?

Malakas akong bumuntong hininga at marahang dumantay sakaniyang balikat. Ramdam ko naman na para siyang nabunutan ng tinik.

"What's bothering you, amore? I'm worried about you." Marahan niyang hinaplos ang aking ulo na nagpapikit saakin.

Umiling lang ako at ninamnam ang init ng kaniyang kamay na humahaplos saaking ulo.

I missed this. I missed him.

Pagkapasok namin tiningnan ko agad ang fridge at nagluto. Gusto kong bumawi sakaniya ngayon. Wala silang lahat at kaming dalawa lang ngayon ang naiwan sa tore.

Si Canah ay pumasok sa school, si Jelal ay patuloy paring hinahanap ang mate niya kasama si Grant. Si Acre ay ilang araw nang hindi umuuwi rito, gano'n rin si Trae.