DS #1: Caught by the Demon's Arms [COMPLETED]

Kabanata 10

ERRORS AHEAD

-
-
Time's really fast, sa sobrang bilis ay hindi ko na mabilang ang mga kababalaghan na nangyari saakin, simula ng tumungtong ako sa edad na labing lima ay nakakakita na ako ng mga nilalang na hindi naman nararapat makita ng tao.

I'm in the 10th grade now and I still couldn't explain what's happening to me. I always see a ghost roaming around!

Even I've seen many ghost since, I've never used to it. Nandoon parin ang takot. Minsan nga may nae-encounter akong multo na sunod ng sunod lang saakin pero walang ginagawa pero meron namang mga multo na sobrang kulit at tinatakot ako katulad ngayon.

After our class, I went to the toilet 'cause I badly need to pee. I sat on the toilet seat and sighed out of successfulness.

Nang matapos ako ay agad kong itinaas ang panloob ko at ibinaba ang palda at agad pinlush ang toilet. But when I tried to open the door of the cubicle, I heard a potpourri creepy sound.

"Ma, ma... mama.." Sounds like a baby's chattered.

The light bulbs starting to blink, I took a deep sighed to make myself calm but suddenly, the whole room becomes dark. I already feel the presence of someone on my back, my shadow becomes two but the other one is lighter than mine. And a mild air blow.

My knees were trembling and my furs stood!

The toilet is flushing and the water inside of it turns into a blood. I held my breath, I can't breathe. I can't believe that someone did abortion in this cubicle!

Poor baby..

"Ma, ma.." the baby's crept into my ears, the creepy sound made my heart beats so fast. I'm scared!

I turned my gaze to the toilet and immediately flushed the blood.

"Ma.." the voice is starting to get soft and teary.

Sa paraan ng kaniyang boses ay parang sinasabi nito na 'bakit? bakit kailangan kong magdusa sa kasalanang hindi ko naman ginawa? Hindi ko pa nasisilayan ang mundo..'

Why? Bakit kailangan i-abort? Hindi ko maintindihan ang mga magulang na handang isakripisyo ang bata sa sinapupunan nila para sa sariling kapakanan. I don't even know why would I feel that someone abandoned me. I could relate what's the baby felt.

Pagkalabas ko sa sa CR ay agad na akong naglakad papunta sa room dahil last subject ko na para sa araw na ito. Habang naglalakad, dama ko parin ang pagkatakot at pagka-awa sa bata.

"Sige puruhan niyo ng magtanda ang mayabang na 'yan!"

Napahinto ako nang makarinig ng kung anong ingay sa likod ng abandonadong classroom. Sa may bandang likod kasi ako ng school nag-CR dahil hindi ko makayanan ang baho sa may CR ng building namin. Alam niyo naman ang lagay ng CR kapag public school, ang dumi at ang dugyot! Sa likod kasi ay walang gaanong nagc-cr dahil masyadong malayo at medyo tago na.

Isang daing ang at isang nagkakasiyahang grupo ang narinig ko kaya sumilip ako.

"Ano? Nasa'n angas mo ngayon? Transferee ka lang dito kung makaasta ka akala mo kung sinong matapang, wala naman binatbat!" Tawanan ang namutawi sa lugar na iyon.