SWEETEST SURPRISE

S.S. 39 #Caught

Mabigat ang ulo ni Shermayne nang magising s'ya. Nagtaka rin s'ya kung pano s'ya nakarating sa kwartong 'yon. Saka n'ya nakapa ang paper bag sa ulohan. Tiningnan n'ya 'yon, may damit s'ya. Saka napaisip s'ya at unti-unting inalala ang nangyari kagabi. Hanggang sa maalala n'ya ang parteng...

"Ikaw nga. Ikaw na dahilan ng sakit na nararamdaman nito." Aniya saka itinuro ang parte ng puso. "Ang sakit - sakit!" huling pahayag n'ya at naalala na lang n'yang binuhat s'ya noon. Napatutop s'ya sa bibig. Dali-dali s'yang naglinis ng katawan at lumabas ng silid. Kailangan n'yang umalis doon. Natigilan naman s'ya nang maabutan si Ranier na halatang hinihintay talaga s'ya.

"San ka pupunta?" bungad kaagad nito sa kanya.

"Aalis." Maikling tugon n'ya.

"Iiwan mo ako?" seryoso pa rin si Ranier. Hindi s'ya umimik. "Bakit ka naglasing ka kagabi?" bago nito sa usapan nila.

"Bakit mo tinatanong?" sa wakas ay balik tanong n'ya.

"Gusto kong malaman. Nag-inom ka ba dahil sa'kin? Dahil mahal mo na ako?" natigilan s'ya. Caugh off guard talaga s'ya sa tanong na 'yon. Kaaga-aga eh pakiramdam n'ya ang taas - taas ng tension sa pagitan nila. Sinikap n'yang kumalma at nagtagumpay s'ya.

"Alam mo ba kung ano ito?" aniya saka ipiinakita ang kamay kay Ranier. "That means ang kapal. Ang kapal mo para sabihing mahal kita." Aniya saka inismiran 'yon.

"Iiwan mo na ba ako? Aalis ka na ba?" muling binago ni Ranier ang usapan nila. "Kaya ka ba naglasing dahil aalis ka na at iiwan mo na ako?" muling tanong nito nang walang makuhang sagot mula sa kanya. "Shermayne." Untag nito sa pananahimik n'ya. nong mga oras na 'yon nakapagpasya na s'ya. kailangan na n'yang kausapin ito, tapusin ang lahat at saka umalis.

"Ranier." Seryosong panimula n'ya. "Now that she's back, I'm officialy giving up my role. The deal we had I'm ending that right now. Aalis na ako. Ayoko ng manatili pa sa tabi mo." Something strike her heart when she said those things. Pero ano pa nga bang magagawa n'ya. Masasaktan lang s'yang lalo kapag nanatili pa s'ya sa tabi ni Ranier.

"Tapusin natin 'to ng maayos Ranier. Ayoko na." pinal na saad n'ya. She felt like crying nong sinabi n'ya 'yon kaya naman tumalikod s'ya at ang tanging gusto n'ya ay tumakas at lumayo doon. Pero laking gulat n'ya nang hawakan ni Ranier ang kamay n'ya at hilahin s'ya palapit dito hanggang sa natagpuan na lang n'ya ang sariling yakap na ni Ranier.

Nasaksihan naman ng kararating lang na si Clare ang pangyayaring 'yon. They both didn't know na dumating s'ya.

"Wag mo kong iwan Shermayne. Kailangan kita. Mahal na mahal kita." Ani Ranier habang yakap s'ya. "Hindi ako mabubuhay ng masaya kung mawawala ka. Please stay. Stay with me until the end." Muling pahayag nito at lalo lang hinigpitan ang pagkakayakap sa kanya nang sinubukan n'yang makawala dito. "Wala na akong ibang babaeng gustong makasama habambuhay maliban sa'yo." Pagpapatuloy nito na rinig na rinig pa rin ni Clare. "Wag mo kong iwan. Nakikusap ako."

Clare heard everything she needs to hear kaya nagpasya s'yang umalis ng wasak ang buong puso. Umalis s'ya ng hindi namamalayan ng dalawa katulad ng pagdating n'yang hindi rin namalayan ng mga 'yon.

"No." iiling-iling na sambit ni Clare nang makalabas s'ya ng bahay. Naramdaman n'yang bumibigat ang ulo n'ya. Pero patuloy lang s'ya sa paglalakad palabas dahil sa labas n'ya ipinarada ang sasakyan at hindi sa parking area ng bahay ni Ranier. .

"This can't be happening. Not now! Not later! Never!" aniya nang makasakay sa sariling kotse. Hindi s'ya advisable na magdrive pero sadyang matigas lang talaga ang ulo n'ya at ayaw n'yang mahalata ni Ranier ang kondisyon n'ya. she can still drive the car. Malakas pa rin ang pakiramdam n'ya kahit malimit nga lang s'yang atakihen ng sakit.

...

To be continued...