ESRARENGİZ :TeenAwardsTr2014 En Yeni Teen Fiction Hikayesi

32.Bölüm:İstekler

Güneşin yüzüme vuran ışığı ve sıcaktan bunalmama sebep olan sıcaklığı uyanmama sebep olmuştu.Yani anladığım kadarıyla uyanmış olmalıydım.Dün yaşananlar rüyamıydı gerçekmiydi şuan gerçek hayattamıydım yoksa rüyam devam mı ediyordu.İşte bu düşünceler yüzünden gözlerimi açmak istemiyordum.Benim için iyi ve kötü olan birkaç seçenek vardı.İlk aklıma gelenler kötü olanlardı.Hafızamı gerçekten kaybetmiştim ve aslında şuanda yapayalnızdım işte bu birinci seçenekti.Diğer bir seçenek ise şuan kendi yatağımda uyuyor olduğumdu ve dün yaşadığımı sandığım anların hepsi bir rüyaydı,ne bir hafıza kaybı vardı ne de bir Ares vardı hayatımda.Aslında sonuç olarak dert ettiğim şey yalnız olma korkusuydu.Benim yerimde başkası olsaydı dün gece yaşananlardan sonra ne düşünürdü bilemiyordum.Henüz hiçbir erkekle öyle güzel bir gece geçirmemiştim.İşte bu sebepten her şeyin bir rüya olması korktuğum bir şeydi.Hafıza kaybımın olmasına rağmen gözlerimi açtığımda kendimi yatağımda yapayalnız görmek istemiyordum.Hayatımın eskisi gibi sıkıcı olmasını da istemiyordum.Bu bencillik olabilirdi bilemiyordum.

Gözlerimi açtığımda onu gördüm.Bir yandan yatağımda olmadığım için,onun yanında olduğum için şükrederken diğer yandan saçmaladığımı düşünüyordum.Onu henüz hatırlamıyordum.Bir günde hatta sadece bir gecede ona aşık olabilir miydim? Saçları yine yüzündeydi.Gülümsedim.Onlara dokunmak istiyordum.Nefesimin hızlanmasına,kalbimin daha çok atmasına sebep oluyorlardı.Buna sebep olan şey sadece saçları da değildi oysaki.O masmavi gözleriyle gözlerime baktığı anda beni etkiliyordu.Sert bakışlarına karşı sinirlenecek olsam bile bedenim benim aksime daha farklı tepkiler veriyordu.Gerçek anlamda çok yakışıklıydı.Sadece bu bile bütün kızları etkileyebilirdi.Bu benide etkiliyordu tabiki ama bana göre bu aşk olamazdı.Sonuç olarak ben de aşık olmadığım bir adamla birlikte yaşayamazdım.Ona aşık mıydım yoksa sadece düşündüklerim ve isteklerim hayranlığımdan dolayımı gerçekleşiyordu bunu öğrenmeliydim.Eğer gerçek anlamda ona aşıksam sonsuza kadar yanında durabilirdim.Fakat eğer ki ona karşı hissettiğim şey aşk değilde sadece hayranlıksa o zaman arkama bakmadan gidecektim.Olması gerek şey buydu.Bunu anlayabilmem için onunla yaşamalıyım bunu biliyordum fakat bu kadar yakın olmamalıyım bunu da biliyordum.Sağlamam gereken şey işte buydu.Uyandığında onunla konuşacağım ilk şey bu olacaktı.Kendime sadık kalarak ona dokunma isteğimi görmezden gelerek yataktan kalktım.Üstümde mini gecelik vardı.Dün gece giydirdiği geceliği de böylece görmüş oldum.Çıkarmaya niyetim yoktu çünkü hava fazlasıyla sıcaktı ve giyecek hiçbir şeyim yoktu.Bir işe girme konusunda da konuşmam gerektiğini böylece aklıma yazmış oldum.Odadan çıkar çıkmaz kapı çalınca rahatsız olmaması için odanın kapısını kapadım.Öğlen olduğu için birilerinin gelmesi normaldi.Onu uyandırmak istemiyordum.Kapıyı açmalımıydım bunu da bilemiyordum.Kapıdaki her kimse bir süre sonra gideceğini düşünüyordum fakat öyle olmadı.Kapıyı kırmak istiyor gibiydi.Kaşlarımı çatarak kapıyı açtım.Çatık kaşlı sarışın bir adamla göz göze geldim.Bütün yakışıklıları bu kadar kısa sürede görmek kalp krizi geçirme sebebi olabilirdi.En az Ares kadar yakışıklıydı bunu inkar edemezdim.Fakat nedense Ares'e bakarken hissettiklerimi ona karşı hissetmemiştim.Ares'e karşı düşüncelerimi tartmamda bu adamın biraz olsun faydası olmuştu.Sonuç olarak Ares'e aşık mısın yoksa bu sadece bir hayranlık mı testine ilk tik aşık kısmına atılmış oldu.

''Eğer kapı açılmıyorsa bu size gitmeniz gerektiğini söyler.Ares uyuyor.Daha sonra gelin.''

Adamın kim olduğunu bilmeden birazcık sert konuşmuş olabilirdim.Hak etmediği söylenemezdi.Çatık kaşları şaşkın bakışlara dönüşürken kapıyı yüzüne kapatmak için içeri girdim.Kapıyı kapatmama fırsat vermeden içeriye girme cüretini gösterdiğinde bu sefer şaşıran ben oldum.

''Gözlerime inanamıyorum.''

''Bende gözlerime inanamıyorum.Her kimseniz daha sonra gelmenizi size söyledim.Şimdi dışarı çıkın lütfen.''