ESRARENGİZ :TeenAwardsTr2014 En Yeni Teen Fiction Hikayesi

23.Bölüm:O, sadece kötü bir adam !

Sayamadığım kadar,defalarca yatağımdan sıçrayarak uyandım.Kötü bir kabustu,hem de çok kötü bir kabus.Attığı tokat,bedenimi duvara yapıştırması ve sonunda acı içinde bağırmamı sağlayacak şekilde içime girip tecavüz etmesi bütün bunlar o kadar gerçekçiydiki hepsini hissettiğime yemin edebilirdim.Gözlerimi zorla açtığımda üşüdüğümü hissettim.Bu sıcakta hasta olmayı başarmıştım yani öyle mi? Sırtım ağrıyordu,başım ve aslında tüm bedenim.İçmiş gibiydim,geceden kalma gibi sersemlemiştim.Yataktan kalkacağım sırada kasıklarımın ağrısı suratımı buruşturmama sebep oldu.Ares'i gördüğüm zamanlarda,gözlerime baktığında içimde garip şeyler olduğu doğruydu fakat onu ve kendimi rüyamda çırılçıplak görecek kadar beynim ve bedenim delirmiş olamazdı.Banyoya gitmek için arkamı döndüğümde bembeyaz çarşaftaki kırmızı lekeyi görmemle olduğum yere çakılmam bir oldu.Bir anda ütopyaya düşmüş gibi,daha önce hiç görmediğim bir şeye bakıyormuşum gibi olduğum yerde durmuş kan lekesine öylece bakıyordum.Yaşadığım her şey gerçekti biiyordum.O kan lekesi ise bunu tekrar tekrar hatırlatmak,içimi yakmak için orada duruyordu.Salaktım,çok salaktım.Yaşadıklarımın rüya olduğunu kendime inandıracak kadar salaktım.Elleri,teni üstümde olmadığı halde üstümdeymişcesine onu hissediyordum.Kana baktıkça sinirleniyordum.Kasıklarımdaki ağrıya aldırmadan dolaba yürüdüm ve makası alıp çarşafı kesmeye başladım.İçime dolan sinirin geçmesini umuyordum fakat biraz olsun bile azalmıyordu.Çarşafı yere atıp yatağa geçtiğimde bağırarak ağlamaya başladım.Deliler gibi bağırıyordum,kendime hakim olma gibi bir düşüncem olmadan,birilerinin duyacağını umursamadan bağırıyordum.Gözlerimin önünde olan şey sadece Aresti.Yatağa attığım her darbeyi aslında ona veriyordum.GErçek olmasada ona veremediğim zararı düşüncelerimde yaşatıyordum.Elimin acımasına rağmen duramıyordum.Kendimi birilerinin kollarında bulduğumda bile kollarımı ondan kurtarıp devam etmek için çırpınıyordum.

''Dora dur,lanet olsun neler oluyor? Dora!''

Makası elimden alıp yüzüne bakmamı sağladığımda nefesime hakim olmaya çalışarak öylece yüzüne baktım.

''Elini kesmişsin.Sen çıldırdın mı? Hemen bir doktora görünmen gerek.''

Elimin acıma sebebinin neden kaynaklı olduğunu şimdi farkına varıyordum.Elimden akan kanın ya da acının bir önemi yoktu.Doktora görünmem gerektiğini söylerken yerdeki çarşafa ve yatağa bakıyordu.Bakışlarındaki dehşeti görebiliyordum.

''Bırak beni Andrian.''

''Odama gidelimde doktor çağırayım.Neler oluyor sana,sen hiç böyle görmemiştim.Ares'e haber versem iyi olur.''

''Sakın,sakın ona hiç bir şey söylemiceksin.Anlıyor musun? Ona bir şey söylersen kendimi keserim.''

Söylediklerimde gayet ciddiydim.Ares'in yaptıklarımı duyup bundan zevk alması en son isteyeceğim şeydi.Andrianın dehşet dolu gözleri daha çok büyürken kararlılıkla yüzüne baktım.

''Peki ona haber vermek yok ama odama geleceksin ve doktora görüneceksin ve her ne olduysa bana anlatacaksın.Buranın icabına bakarız.''

Odasına gidip oturduğumda bir şey söylemeden yüzüme baktı.Ne olduğunu kendi başına bulmaya çalışıyor gibiydi ya da sormaya çekiniyordu.Doktor gelene kadar o bana bense boş boş duvara bakmıştım.Onun aklından geçenler bana neler olduğuydu,benim aklımdan geçenler ise neler yapacağımdı.Buradan gideceğim kesindi.Bir daha onun yüzünü görmek dahi istemiyordum.Sözleşme ya da işsiz kalmak umrumda bile değildi.Doktor geldiğinde dikiş atmaya gerek olmadığını söyledi ve kısa sürede tekrar yalnız kaldık.Yüzüne baktığımda sormak için ağzını açmıştı fakat ondan önce davranan ve ağzının kapanmamasını sağlayan ben oldum.