34.Bölüm:Yakut

10.2K 423 81
                                    

Gözlerimi açtığımda bunaltıcı sıcak nefesimi kesecek kadar rahatsız olmama sebep olmuştu.Ares hala yanımda yatıyordu.Ona birkaç saniyeden fazla bakmak büyüsüne kapılmama sebep olduğundan gözlerimi bir an önce ondan çekip odadan çıktım.Dünü henüz unutmamıştım ve unutmayı da düşünmüyordum.Odanın kapısını kapatıp kendimi banyoya soğuk suyun altına attım.Şuanda olduğu gibi her zaman sıcaktan nefret etmişimdir.Duştan çıktığımda ne yapacağımı düşünürken kapı çaldı.Canım sıkkındı.Ares'i uyandırmaktansa tek olmayı tercih ediyordum.Ona bağlı olmak istemiyordum.Onu tanımak istiyordum fakat dün bana yaşattıklarından sonra aklımı başıma almam gerektiğini anlamış oldum.Erkek görmemiş ergen kızlar gibi davranmak istemiyordum.Tanrı şahidim olsun ki inanılmaz derecede yakışıklı ve çekiciydi.Onun büyüsüne her kadın kapılırdı.Bedenim ve ruhum ona doğru çekiliyordu fakat direniyordum.Buna mecburdum.Kapıyı açtığımda Andrian'ın gülümseyen suratıyla karşılaştım.O ağzını açar açmaz konuşmasına fırsat vermeden elimle ağzını kapadım.Şaşkın bakışlarıyla yüzüme bakarken gülümsedim.

''Ares uyuyor.''

Sesimi oldukça kısık tutmaya çalışarak konuştum.

''Çok iyi.Benimle kaçmaya ne dersin?''

Gülümsememin solması uzun sürmedi.Böyle bir soru beklemiyordum.Bu seferki şaşkın bakışların sahibi bendim gülense oydu.Anlaşılan söylediklerini yanlış anlamıştım.İçten içe salak olduğumu söylerken o da beni sözleriyle farkında olmadan destekliyordu.

''Aresten uzakta bir yerlerde takılabiliriz.Biliyorsun onun gibi sıkıcı biri değilim.''

Tamda ihtiyacım olan şey ayağıma gelmişti.Aresten uzak olmak istiyordum ve Andrian bunu sağlayabilecekti.Onu bu şekilde kullanıyor olmak canımı sıksada beklemesini söyleyerek odaya gittim.Sessizce içeriye girip elbisemi çıkarıp aniden yatağa fırlattım.On anki bir kaç saniye kalp krizi geçirmeme sebep olabilirdi.Neyseki elbise Ares'in yanına düşmüştü.Karşısında iç çamaşırlarımla dururken asıl kalp krizi geçirmeme sebep olacak şeyin o olacağını farkına vardım.Elleri başının altındaydı ve bu kol kaslarının daha belirgin olmasına sebep oluyordu.ÇArşaf belindeydi ve sadece dizlerine kadar onu örtüyordu.Yerimde başkası olsaydı öylece bakmak yerine sessizce üstüne çıkar,kaslarını bir an önce ellerinde hissetmek için çırpınır ve dudaklarına yapışırdı.Ben bu değildim.Ben böyle şeyler düşünen biri değildim.Yine kendimi kötü hissediyordum.Hızlıca hazırlanıp kendimi odadan dışarıya attım.Zorlada olsa Andrian'a gülümseyerek arabasına bindim ve nereye gittiğimizi sorma gereği duymadan kendimi ellerine bırakmış oldum.Daha önce hiç kimseyle sevgili olmayan biri olarak müstehcen şeyler düşünmek oldukça kötü hissetmeme sebep oluyordu.Henüz tanıma aşamasında olduğum bir adama karşı böylesine duygusal olmam kafamın fazlasıyla karışmasına sebep oluyordu.

''Bugün seni uzun süre yanımda tutamayacağım.Gece yardım gecesi olacak.''

''Bu beni neden ilgilendiriyor?''

''Daha önce yardım gecesine Ares seni de getirmişti.Seni ilk gördüğüm ve tanıdığım yer orasıydı.Seni Ares'in yanında görenler gözlerini üstünden alamamışlardı.Herkes seni sadece birkaç saatlik bir takılma olarak görüyordu.Fakat geceyi seninle bitirmesi bir yana dans etmeniz her şeyi körükledi.Dedikodular başladı ve rakiplerinin gözleri üstünden ayrılmadı.Bu gece de gözler senin üstünde olacak.Bu sefer konuşulan şey ne zaman evleneceğiniz olacak ve rakiplerin bu sefer harekete geçecek güzelim.''

Duyduklarım adeta kadınlar arasında gerçekleşen kıyasıya bir rekabet gibi duruyordu.Andrian abartmış olsada daha önce bir erkekle münasebeti olmayan biri olarak anlattıkları beni fazlasıyla etkilemişti.Özellikle dedikodu kısmı kafamı kurcalayan önemli bir konu oldu.

ESRARENGİZ :TeenAwardsTr2014 En Yeni Teen Fiction HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin