41.Bölüm:düğüne doğru..

7.4K 257 9
                                    

Yeni bir güne daha açmıştım gözlerimi.Henüz yeni uyanmış olsam da kasvet içimde bir yerlerde uyanmamı bekliyormuş gibi yine ruhumu ele geçirmeye başlıyordu.Gözlerimi açtığımda ilk işim saate bakmak oldu.Öğlen olduğunu görmek artık şaşırmama sebep olmuyordu.Ellerimden destek alarak yatakta doğrulduğumda diğer günlerde olduğu gibi bedenimin ağırlığını taşıyamayacağımı hissettim.Mutlu bir sabaha uyanmış olsaydım,düşüncelerden yıpranmış olmasaydım tam tersi neşeli bir sabaha uyanacağımı ve iyi hissedeceğimi biliyordum.Üstüme sinen görünmez yükten kurtulmak ve rahatlamak adına soğuk suyun altına kendimi bıraktığımda otel odasında yalnız olduğumu sanıyordum.Ares kapıyı çalmak gibi bir nezakette bulunmadan içeri girdiğinde ellerim saçlarımda öylece kalakaldım.Küvete oturmayı tercih etmeyip ayakta duş almayı uygun görmüştüm.Vücudum kısmen sabun köpükleri içerisinde olsa da çıplaktım.Ellerimle ise saçlarımı daha fazla köpürtmekle meşguldum.Kapıyı açışı oldukça ani olduğundan birazcık da olsa irkilirken gözlerimi faltaşı gibi açtığımı da farkındaydım.Ellerim saçlarımda öylece bekliyordum.

''Uyanmışsın.Hazırlan bir şeyler yiyelim daha sonra seni bir yere götürmek istiyorum.''

Birkaç dakikalık bekleyişten sonra konuştuğunda kafa sallamakla yetindim.Nedense konuşamamıştım.Duş alırken o birkaç dakikalık bekleyişindeki yüz ifadesini düşünmeden edemedim.Sanki vücudumu incelemişti.Bilemiyordum,öyle olduğunu sanıyordum.Ona uzun sayılabilecek bir süredir ne yakın olmuştum ne de çıplak görünmüştüm.Karşısında çıplak olmak biraz olsun garip gelmişti.Utanç değildi hissettiğim farklı bir şeydi.Belkide bakışlarındaki boşluk,bir süre öylece beklemesi ve vücudumu süzmesi çelişki içine düşmeme sebep olmuştu.

Bakışlarının anlamını düşünmeyi bıraktığımda nereye gideceğimiz sorusu aklıma takıldı.Evleneceğimi söyledikten sonra bile açıklama yapma gereği duymamıştı.Açıklama bir yana dursun beraber vakit geçirmemiştik bile.Ne gündüz ne de gece yüzüme bakmıştı ne de konuşmuştu.Tüm bunlardan sonra baş başa olma fikri normal gelmiyordu.Merak etmemek elde değildi.Nereye gideceğimi bilmesem de rahat olmak istiyordum.Siyahlar içinde olmaktansa mavi oldukça güzel,daha önce gözüme çarpmayan elbisemi giymeyi seçtim.Elbise omuzlarımı açıkta bırakıyordu.Saçlarımı toplayarak elbiseyi ve tabii ki omuzlarımı ortaya çıkarmayı seçtim.Hayatım çıkmaz sorunlarla mücadele etmemi gerektirdiğinden beri kendimi salmıştım.Giydiklerim ya da saçımın güzelliği pek umrumda değildi fakat kendime bakmam gerektiğini de farkındaydım.Kendimle ilgilenirsem daha iyi olabileceğimi biliyordum.Hazırlanıp odadan çıktığımda Ares koltukta oturuyordu.Genelde olduğu gibi siyahlar içindeydi ve yine genelde olduğu gibi yakışıklıydı.

''Ben hazırım.''

Odadan çıkmak için ilk hareket eden ben olmuş olsamda kısa sürede yanıma gelmişti.Yanyanaydık fakat aramızda mesafeler vardı.Bunu dışarıdan her hangi biri bile farkına varabilirdi.Eskiden olsa elimi tutardı,vücudumuz temas halinde olurdu.Eskiden olsa adeta tek beden gibi olurduk.Şimdiyse aramızda sadece santimler olmasına rağmen birbirimize fazlasıyla uzaktık, ne o bana değiyordu ne ben ona.Oteldeki restoranda yiyeceğimizi düşünüp oraya doğru giderken eliyle kolumu tutup ona dönmemi sağladı.Elinin tenime teması kısa sürmesine rağmen sıcaklığının tenimden gitmesi zaman alıyordu.Odadan çıktığımızdan beri de ilk defa gözlerine bakmaya cesaret etmiş oldum.Öylece yürürken ne düşündüğünü merak ediyordum.Benim gibi o da günlerdir bir şeyler düşünüp,bir şeyleri kendine dert ediniyor muydu merak ediyordum.Artık birkaç cümlede olsa bir şeyler konuşacak mıydık merak ediyordum.Daha birçok şey merak ediyordum ve ona cesaret edipte soramadığım bu soruların cevabını gözlerinden okumak istiyordum.Bu tam bir saçmalık olsa da bunu bile yapacak cesareti kendimde bulamıyordum.

ESRARENGİZ :TeenAwardsTr2014 En Yeni Teen Fiction HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin