ESRARENGİZ :TeenAwardsTr2014 En Yeni Teen Fiction Hikayesi

19.Bölüm:Çelişki...

''Dora canım uyan hadi.Ares seni bekliyor.Dün her ne oldu bilmiyorum ama anladığım kadarıyla oldukça kızgın görünüyordu.''

Andrian'ın sesini duyduğumda her zaman olan bir şeymiş gibi,her sabah beni uyandırıyormuş gibi hissedip bir süre öylece bekledim.Kendimi azda olsa sersemlemiş hissediyordum.Artık bu his çok fazla yorucu olmaya başlıyordu.Şuan otel odasındaydım ve Andrian odama nasıl girmişti? Sormam gereken soruyu kendime sorduğumda sadece iç çamaşırlarımla uyuduğum aklıma gelince gözlerimi açıp doğruldum ve çarşafı üstüme çektim.Beklediğim gibi Andrian'ın gülen suratı karşımdaydı.

''Odama nasıl girdin?''

''İstedikten sonra her şey olabilir.Dün ne oldu?''

En son hatırlamak istediğim şey dün olanlardı.SAdece onlar da değildi tabiki daha çok şey vardı hatırlamak istemediğim.En başta Ares vardı mesela.Keşke bir rüya olsaydı.Hayır,hayır o ancak bir kabus olabilirdi.Andrian'ın merak dolu bakışlarından kurtulmak için üstümdekileri önemsemeden yataktan kalkıp bir şeyler giymek için dolaba yürüdüm.Yataktan kalktığımda merak dolu bakışları şaşkın bir ifadeye bürünürken tek omzu düşük beyaz bir tişort,siyah dar pantolon ve siyah topuklularımı giyip banyoya yürüdüm.Bolca suyla yüzümü yıkayıp saçımı düzelttim ve geri döndüm.Andrian aynı bakışlarla olduğu yerde öylece duruyordu.

''Kahvaltı yapmalıyım.''

''Dora neler oluyor.Ares seni bekliyor.Kızmasına engel olamam biliyorsun.''

''Umrumda değil.Açım,söyle ona karnımı doyurmamı beklesin.''

''Dora...''

Andrian'a bunu yapmak istemesemde suratına kapıyı kapatıp,onu tek başına odamda bırakıp çıktım.O bunu haketmiyordu.Etmiyordu fakat bende bunları haketmiyordum.Sinirliydim ve birine saldırma ihtiyacı hissediyordum.O biri Ares'ti fakat ona tek kelime edemediğim için çevremdekilere patlıyordum.Kahvaltı yapacağımı söylemiştim fakat hiçbir şey yemek istemiyordum.Dışarıya çıkıp sahile doğru yürümeye başladım.Belkide yürümek ve hava almak iyi gelirdi,kendimi toparlamama yardımı olurdu.Belkide ilk defa güneş iyi geliyordu.Deniz her zaman olduğu gibi içimi açıyordu.İnsanlar mutluydular,ben hariç hepsi mutluydu sanki.Telefonum çalınca suratımı astım.Arayan Ares olmalıydı.Neden hala yanına gelmediğimi soracaktı ve azarlayacaktı.Yapmam gereken bir şeyi yapıp,telefonu suratına kapatmak için çantamdan çıkardım.Arayan damlaydı.Dünden beri telefona bakamamıştım.Açtığım anda söyleyeceği şeyleri tahmin edebiliyordum.

''Damla nasılsın?''

''Nasıl mıyım?Birde soruyor musun? Neredesin sen?Dünden beri arıyorum ortalıkta yoksun.''

''Şuan Santorinideyim Damla.Dün geldim.Ares bey ve Andrianda buradalar.''

''Anladım.Yine otel işi değil mi?''

''Evet canım öyle.''

''Dora güzelim seni çok merak ettim fakat Ares beyide fazlasıyla merak ettiğimi söylemeliyim.Ah onu görmeden geçirdiğim güne acıyorum.''

''Merak etme James Ares hala yaşıyor.Malesef.''

''Ne dedin sen? Malesefmi? Yine ne oldu?''

''Yok bir şey.Siz ne yapıyorsunuz?''

''Ne olsun iş,güç.Ne zaman döneceksin.''