bölüm dört; " boşver Sümelayı, çıkalım Pırasaya."

2K 103 28
                                    

Hayatımızda imkânlı imkânsızlıklar her daim vardır. Daha olağan şeyler beklerken imkansız olarak düşündüğümüz şeyler karşımıza her an çıkabilir. O yüzden de hiçbir zaman bir şeyi imkansız olarak görmemeliyiz derdi dedem.

Hak vermezdim, zaten şu ana kadar neyse saçma dediysem tak diye başıma gelmişti.

Kitap çıkarmak her zaman aklımdaydı. Küçükken ufak bir defter alır, tüm hikayeyi birinci sayfasından sonuncu sayfasına kadar anlatır, final bölümü ile sanki kitap bitirircesine defteri bitirirdim.
Bay Günışığını yazarken aklımda ve basıma yollarken çok büyük hayallerim vardı, kabul ama kitabımın bu denli viral olacağını ilk başta bende düşünmemiştim. Hatta başarısızlık psikolojisine kendimi hazırlamıştım bile. Çoğu şey için linç yiyeceğimi düşünmüştüm. Ancak öyle olmamıştı. Şu an, hayalimin merkezi olan kişilerle kucaklaşıyor olmam bazı şeyleri başardığımın kanıtı niteliğindeydi.

Aynı zamanda bazı şeylerden korkmamam gerektiğini de öğrendim. Neyden o kadar fazla korkarsam başıma gelmişti şu ana kadar.

Az önce hamsi kuşuyla fotoğraf attığım için engel yediğim Dorukhan Toköz kesinlikle büyük bir örnekti.

Salak herif... onun yüzünden eve gidene kadar anneme yapması için Allah yalvarması çekmiş, eve vardığımda ise hamsi kuşlarını ben kızartmıştım.

Tabii, eve gidene kadar interneti de açmaya cesaret edememiştim. Sadece ben dorukhan. Kaydet. mesajı bekliyordum. Ancak işler karşı tarafta bayağı karışmış gibiydi.

0530*******; öyle çimdiği ben hayatımda yemedim lan.

Morardı resmen.

Resmen senin yüzünden ufak çaplı darba uğradım.

Sorumluluk al.

Hamsi kuşu da yapabilirsin.

Bir de, senin tam adın Çiçek Nefes miydi ya?

Ne güzel ismin varmış.

Neyse konumuza dönelim.

Ben Dorukhan, ama sen şanlı trabzonsporun 8 numaralı oyuncusu diyebilirsin.

Yazar hanım, saat yediyi geçiyor. İmza günü bitmiş olmalı. Ağlamıyorsun değil mi yine bir yerlerde.

Mesajları gördükten sonra bir süre duraksamış ve ne yapmam gerektiğini düşünmeye çalışmıştım.

"Aman be Çiçek, koyver gitsin. En fazla engel yersin." diye kendimi teselli ettim. ilk iş olarak Dorukhan'ı telefonuma Toközcüğüm diye kaydetmiş, ardından sohbete girip kamerayı açmış ve öldürücü darbeyi vurmuştum.

Çiçek; Özür dilerim, mesajları okumak yerine hamsi kuşu yapmakla meşguldum. Ayrıca imza günü altı gibi bitti. Eve gelene kadar anneme yapması için yalvardım. Sadece hamuru hazırlamış. Allah seni ne yapmasın be. Senin yüzünden kilo alıyorum.

Çiçek bir medya gönderdi.

Çiçek bir medya gönderdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
shine your star, dorukhan toközHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin