You Can't Just Buy Love (MMxMB) - JX Series #1

Chapter 10

Sa third floor naman kami pumunta at naglakad-lakad matapos kumain, tumitingin ng pwede mabili.

Hawak ngayon ni Xevier ang apat na paper bag sa magkabilang kamay niya, dalawa sa kanan at dalawa din sa kabila.

I volunteered to carry the other bag earlier, but he refused.

He is carrying those effortlessly which made him attractive, I can also see the veins in his hand.

I gulped.

Pumasok kami sa isang Arcade na punong-puno ng ingay lalo na noong mga bata, tinignan ko pa siya at mukhang nakuha naman niya yung gusto kong tanungin kung may gusto ba siyang Laruin.

Umiling siya kaya binalik ko ang tingin sa harap.

Ano naman gagawin namin dito? Hindi din naman kasi kami pwedeng magtagal dahil dadalin pa namin 'tong mga pag-kain sa orphan.

Napako ang tingin ko sa punching bag sa hindi kalayuan, may mga nag-lalaro ditong mga teenagers.

"EYYY 786!" Sigaw noong isang lalake sa score ng kaibigan niya.

Dahil doon ay may pumasok na idea sa isip ko at tinignan si Xevier, nang mapatingin din siya sa akin ay ibinalik ko ang tingin ko doon sa strength testing machine kaya tumingin din siya doon.

"What do you want me to do?" He asked.

"Try it." I answered. I am curious on how many points he will get.

Pumayag siya kaya naman tuwang-tuwa akong bumili ng token, the current highest score is 878.

Humila ng upuan si Xevier sa ibang arcade games malapit doon sa punching bag gamit ang kaniyang paa at doon ibinaba ang apat na paperbag.

Tatlong token ang kailangan kaya nag-lagay na siya ng tatlo.

Iyong tatlong teenagers ay nasa gilid lang at nanonood.

After a moment, he rapidly punched it. It was a very. very hard punch.

Nag 'sheesh' iyong tatlo sa gilid nang tuloy-tuloy ang pag-bilang para score.

889

900

"Wow.." Manghang anang noong tatlo, pati ako ay nagulat.

He just out passed the highest score earlier!

Halatang batak din talaga itong si Xevier, ang mga ugat niya na kanina'y kalmado ay tila nais ng kumawala ngayon.

He looked at me.

"Ang galing mo naman pogi!"

"900!"

"Iba talaga kapag nasa malapit lang 'yung lakas! haha!" Tukoy aa akin noong isa kaya pinamulahan nanaman ako.

Nakipag fist bump pa ang mga ito na sinabayan naman niya bago niya ako inayang lumabas na.

"Nag wo-work out ka?" I curiously asked, ang lakas niya kanina!

"Thank you, ma'am, sir."

Nakalabas na kami sa exit.

"Sometimes since I'm busy these fast few months." Sagot niya.

Parang gusto ko tuloy hawakan ang braso niy-- erase erase!

Muli kaming bumyahe pero ngayon naman ay papunta kami sa orphan.

Hanggang sa nakarating kami sa isang bahay ampunan. Naabutan naming nag aaral ang mga bata ng awit sa garden.