Part.23🖤(U+Z)

4.9K 274 23
                                    

Unicode

ပန်းရောင်အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးအတွင်းက ကုတင်ထက်ဝယ် စောင်ကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ကာ မျက်နှာထက်တွင်
နာကျည်းမှုတွေ အသီသီဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ ရှင်ပျိုမဒီ ။
၀မ်းနည်းခြင်း ၊ ပူဆွေးခြင်း တွေနဲ့ အလျင်းရောစပ်နေတဲ့
သူမရဲ့ မျက်နှာဟာ ပကတိ ခြောက်ကပ်မှုတွေ
ဖုံးလွှမ်းနေသယောင် ။

" မဒီ...သမီး ဒီလိုပဲနေနေတော့မှာလား "

မိခင်ဖြစ်သူရဲ့ စကားသံအဆုံး ရှင်ပျိုမဒီ သည်
ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ စောင်စကို ဖြေလျော့လိုက်ကာ
အေးစက်သော အကြည့်များဖြင့် မိခင်အား ကြည့်လေသည်။

" မဒီက ဒီလိုမနေလို့ ဘယ်လိုနေရမှာလဲ အမေ၊
အဟက်...သိပ်ကိုရယ်စရာကောင်းပြီး
အားလုံးက သိပ်စိတ်နာဖို့ကောင်းတာ သိလား ။
လူကြားထဲမှာ အရှက်ကွဲခံရတဲ့သူက
ဘယ်လိုမျက်နှာမျိုးနဲ့များ မဒီ လူကြားတိုးဝံ့အုံးမှာလဲ!
ပြီးပြီ ဒီဇာတ်လမ်းက အဲ့နေ့ကတည်းက ပြီးသွားခဲ့ပြီ "

မဒီ့ရဲ့ စကားကြောင့် ဒေါ်ရှင်မမသည် အံကိုခပ်တင်းတင်း
ကြိတ်ကာ လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ထားလိုက်၏။

ဖြစ်နိုင်ရင် ထိုအပူတွေအား သူတစ်ယောက်တည်းသာ
ခါးစီးခံချင်လှသည် ။

နောက်ပြီး ထိုကိစ္စအတွက် ဒင်းတို့ဘက်က
ထိုက်ထိုက်တန်တန် ပြန်ပေးစပ်စေရမည်ဟုသာ စိတ်ထဲ
အတွင်တွင် ကြိမ်းဝါးမိ၏ ။

" သမီး ဘာဖြစ်ချင်လဲ မေမေကိုပြော၊
အားလုံးဖြစ်စေရမယ် "

" မဒီ အခုတစ်ယောက်တည်းနေချင်တယ် "

တိခနဲ ထွက်ကြလာသော ရှင်ပျိုမဒီရဲ့စကားအဆုံး
ဒေါ်ရှင်မမ ဘာစကားမှ စောဒက မတက်ခဲ့ပါ ။
မဒီ့ရဲ့ စိတ်အလိုကျ အခန်းထဲကသာ အပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်၏ ။ သို့သော် ဒေါ်ရှင်မမ၏ စိတ်ထဲတွင်
အမည်မသိတဲ့ ဒေါသလှိုင်းတံပိုးလေးက အသင့်ပါလာသည်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

" ခဏတဖြုတ်လောက်လေးတော့ နားပါအုံးလားမင်း ၊
ခုစီးလာတာ ကားမိုလို့သာပေါ့...တကယ်တည်း
အကြင်နာတရားမရှိတဲ့ကောင် "

Villain(ဗီလိန္) (Completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora