|7•|
Bacaklarım titreye titreye okula ilerlerken tüm düşünce yetimi kaybetmiş gibiydim. İki gün boyunca odamdan dışarı çıkmayıp kendimce yaptıklarımı düşünmek ve cezasını çekmek istemiştim. Kendimi bu şekilde kaybedişimin başıma neler getirebileceğini defalarca tekrarlamış , dokunuşlarına karşılık verdiğim o günü unutmaya çalışmıştım.
Başarılı olamamıştım.
Olmuyordu, tek bir salisesi bile aklımdan çıkmıyor beni büyük bir çıkmazın içine sokuyordu. Aldığım zevkten utanıyordum, zevk aldığım insanın hocam olmasından utanıyordum.Şimdi bile olsa karşı koyamamaktan , olmayan irademden utanıyordum. Bir anda nasıl böyle bir şey yaşamıştık aklım almıyordu...
Kampüsten içeri girip , amfiye doğru yöneldiğimde kimseyle gözgöze gelmemeye çalıştım. Sanki herkes ne yaşadığımı görmüş, bilmiş gibi hissediyordum. Zihnim tüm gerçekleri yüzüme vurarcasına iki gün önceki geceye gittiğinde bu sefer gözüme en net çarpan anı kaçışımdı. Dakikalarca ayakta dikilmiş , utanması gereken taraf ikimizken tüm duyguları tek başıma sırtlamıştım. Zahid hocadan hiçbir ses çıkmamakla beraber, teni bir an olsun tenimden ayrılmamıştı.
Sonrada anlamadığım bir şekilde güvenlik görevlileri kapıya gelmiş ve Zahid hocayı çağırmışlardı. Beni odada bırakıp-ne düşündüğünü hala bilmiyordum- gittiğinde koşar adam okuldan çıkıp, telefonumu da uçak moduna almıştım.
Ailem endişelensede hattımla ilgili bir sorun olduğunu söyleyip sadece internet aramasıyla onlarla görüşüyordum. Zahid hocadan bir numara engellemekle kurtulamayacağımında farkındaydım , sadece kısa bir süreliğine de olsa tek kalıp düşünmek istemiştim.
Amfiden içeri girdiğimde benim aksime masum ve kendi halinde olan arkadaş grubumu görmüştüm.
Keşke şu an içlerinden herhangi biri olsaydım, ben ben olmasaydım.O gecenin korkusu, günahı boynumda olmadan rahat bir nefes alabilseydim.
Ata'nın gülümseyerek beni yanına çağırmasıyla ağrıyan vücuduma rağmen yanına ilerledim. Hocanın sınav kağıtlarıyla ilgili bir işi olduğu için gecikecekti. Oturduğum andan itibaren iki gündür nerde olduğumla ilgili sorular sormuşlardı. Hasta olduğum ve gelmek istemediğimle ilgili bir kaç şey zırvaladıktan sonra ise konu kapanmıştı.
"Gökalp, amcanın yaptıklarından sonra ne olacak sence?"
Gökhan'ın sorduğu soruyla ortam gerilmiş gibiydi. Ata sen ne yaptın tarzında bakışlar atsa da Gökhan pek umursamayıp omzunu silkti.
"Okulla ilişkileri kesilir muhtemelen. "
Ne olduğunu anlamaz bir şekilde onları dinlerken Ata'ya dönüp sorgular anlamda kafamı salladım. Sonra dediği için daha fazla uzatmayıp önüme döndüğümde hoca da derse girmişti.Yazılı kağıtlarını tek tek dağıtıp,sınavı başlattığında bir türlü odaklanamayıp leş bir kağıt vermiştim.
Fazla üzerinde durmayarak amfiden çıktığımda , Gökalp amcasıyla konuşacağını söyleyip yanımızdan gitmişti. Ata da yapacak bir şey bulamayınca, ağzı bıçak açmayan beni zorla konuşturmaya çalışmıştı.Konu dağılsın ve aklıma gelmesin diye yukarıda ki meseleyi sormaya karar verip,ileride ki kafetaryayı işaret ettim.
