Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Öyle değil mi Batu?"
Önümde ki kahveye bakmaya devam ederken,sesler kulağıma uğultu gibi geliyordu. İki gün önceki halimiz bir türlü gözümün önünden gitmezken, pişmanlığın ağır yükünü sadece ben sırtlanıyordum. Hissettiğim hiçbir duygunun ona engel olacağını da sanmıyordum. Bana bakışından, dokunuşundan ve sarf ettiği sözlerden bile tehlikeli olduğunu anlıyor, korkuyordum.
"Nereye daldın oğlum ya , dinlesene bizi!"
Ata önümde parmaklarını sallayıp dikkat çekmeye çalışırken gözüm beni pür dikkat izleyen Gökhan'a kaymıştı. Son zamanlarda fazlasıyla tuhaf hareketleri vardı, belkide ben paranoyaklaşmıştım. Emin değildim.
"Gece uyuyamadım , yorgunum biraz."
Masanın etrafında dizilmiş arkadaşlarıma bakarken , ruhen burada değildim. Deli gibi öpüştüğümüz ve korkarak geri çekildiğim günü aşamıyor, girdiğim çıkmazdan çıkarmıyordum.
"Seni yurda bırakmamı ister misin?"
Gökhan şevkatli sesiyle konuştuğunda titreyen bakışlarımı yüzünden çekip önüme döndüm. Hız tutkusu ve motor sevdası yüzünden onunla bir yere gitmeye çekinsem de, zaten hareketlerim herkesin gözüne batarken daha fazla dikkat çekmemek için kafamı sallayıp onayladım.Gökalp ve Ata , Gökhan'a tuhaf bakışlarıyla baksa da hiç umursamayıp koca gövdesini kaldırarak yanıma ilerlemişti. Sandalyeye fırlattığı deri ceketini alıp üzerine geçirdiğinde bende ayaklanıp kısaca herkese görüşürüz dedikten sonra peşine takıldım.
"Önce bir lavaboya uğrasak olur mu?"
Yanımda yürümeye devam ederken sorduğum soruyla kafasını sallayıp onayladığında beraber üniversitenin içine girdik. Gökhan dışarıda beklerken ben lavaboya girdiğimde yüzüme su çarparak kendime gelmeyi hedefliyordum. Soğukkanlı davranmam gerekirken , bir türlü kendimi kontrol edemeyip herkese korkumu belli ettiriyordum. Bu hiç iyi değildi.
Yüzüme son kez su çarpıp peçeteylekuruladığımda telefonumun kısık melodisi boş tuvalette yankılanmaya başladı. Telefonu cebimden çıkarıp isime kısaca baktıktan sonra derin bir nefes alarak açtım.
"Nerdesin?"
Soğuk ve sert ses tonuyla konuştuğunda aynada ki aciz halimle bakışıyorduk.
"Henüz çıkmadım, okuldayım."
Sıkıntılı bir soluk aldığında titreyen göz bebeklerime odaklanıp dinlemeye devam ettim. Herhangi bir şeyin beni hem bu kadar heyecanlandırıp hemde korkutacağını hiç ihtimal veremezdim. Şimdi hissetiklerim zehirli bir sarmaşık gibi tüm düşüncelerimi, hareketlerimikısıtlarken ben hissettiğim heyecana kapılıp sessiz kalıyordum.
