ဗီလိန် ဘုရင် ၏ ရှင်သန်ခြင်း နည်းဗျူဟာ ပရိယာယ် များ

အပိုင်း - ၇

နောက်တစ်နေ့ မနက်ခင်း......

လီချင်းယွီရဲ့ ကျန်းမာရေးကြောင့် မနက်ပိုင်းကျင်းပတဲ့ ညီလာခံတက်ခြင်းကို ရပ်ထားသည်မှာ နှစ်လကျော်ခန့်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။

လီချင်းယွီ ခန်းမထဲကို ကြွရောက်လာသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် မှူးမတ်များက ပြိုင်တူဒူးထောက်ကာ မင်းကြီးအသက်ရှည်စေရန် ကြွေးကြော်ဆုတောင်းပေးပြီးသည်နဲ့ တင်ပြစရာရှိတာကို လျှောက်ထားကြပါသည်။

နန်းတွင်းအမတ်များသည် တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ မတူညီသော အတွေးအမြင်များရှိကြပြီး အားလုံးတူညီတာ တစ်ခုတော့ နဂါးကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ဧကရာဇ်မင်းကို သူတို့ကြောက်ရွံ့ကြတာ ပဲ ဖြစ်ပါသည်။ အဲ့ဒါကြောင့် တင်ပြချင်တဲ့ အကြောင်းအရာများကို လျှောက်တင်ကြတဲ့အခါ သူတို့ရဲ့ လေသံကို ဂရုတစိုက် ဖြင့် ပြောကြရသည်။

ပထမလက်ထောက် ဝန်ကြီး ဟူပိန်းက ထရပ်လိုက်ပြီး အရိုအသေပေးကာ " ကျွန်တော့်မျိုးမှာ အရှင့်ဆီကို လျှောက်တင်စရာရှိပါတယ်" ဟု ပထမဦးဆုံးပြောလိုက်ပါသည်။

သူ၏ပုံစံသည် အလွန်လေးနက်ကာ -
"ဘုရင်မင်းမြတ်က ရဲစွမ်းသတ္တိနဲ့ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ မင်းတစ်ပါး ဖြစ်သည့်အလျောက် ရွှယ်ကော (သုကူးလီ နိုင်ငံ) နိုင်ငံ နှင့် သူ့နယ်မြေတစ်လျှောက်အားလုံးကို တစ်ရှိန်ထိုး ဖြိုခွင်းသိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့လို့ အရှင့် ကျေးဇူးကြောင့် တိုင်းပြည် သယံဇာတ ပိုမိုကြွယ်ဝလာပါတယ်။ယခုအခါ ရွှယ်နိုင်ငံတော်၏ အကျဉ်းသားသုံ့ပန်းများကို ယုံကုန်းအကျဉ်းထောင်တွင် ထိန်းသိမ်းထားပြီး သူတို့က အခုလွတ်မြောက်ရန် စောင့်ဆိုင်းနေကြသလို ဖြစ်နေပါသည်။ အကျဉ်းသားအားလုံးကို သတ်ပစ်သင့်တယ်လို့ ကျွန်တော်မျိုးက ယုံကြည်ပါတယ်။ ကျူပင်ခုတ် ကျူငုတ်မကျန်ဆိုသလို တစ်ဖန် ရွှယ်ကော မှာ စားကြွင်းစားကျန်ရှိနေရင် အနာဂတ်မှာ တိုင်းပြည်ကို သွေးကြွေဆပ်ဖို့အတွက် တိုက်ခိုက်ခံရလိမ့်မယ်!" လို့ လျှောက်တင်ခဲ့လေသည်။

"ရွှယ်နိုင်ငံတော်၏ ဒုတိယမင်းသားကို အရှင်က မျက်နှာသာပေးပြီး နန်းတော်မှာ နေခိုင်းထားတာက လာမယ့် အနာဂတ်မှာ ဘေးဥပဒ် ဖြစ်စေနိုင်ပါသည်။ လွန်ခဲ့သော နှစ်လခန့်က သုကူးလီ က ဘုရင်မင်းမြတ်ကို ရေထဲသို့ တွန်းချခဲ့တဲ့ကိစ္စက နန်းတွင်းထဲ ဟိုလေးတကျော်ကျော် ဖြစ်ခဲ့ရပြီး အရှင့် ကျန်းမာရေးကိုလည်း ထိခိုက်စေခဲ့လို့ နာမကျန်းဖြစ်ခဲ့ရသည်။ သူ့ကို အရှင့် အနားမှာထားထားတာက အရမ်းအန္တရာယ်များလွန်းပါတယ်"