ဗီလိန် ဘုရင် ၏ ရှင်သန်ခြင်း နည်းဗျူဟာ ပရိယာယ် များ

အပိုင်း ၁၀-ပ

သုကူးလီ နေမကောင်းတာကို ကြားလိုက်တာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် ဆုယွီ က သူဖော်စပ်နေတဲ့ ဆေးကို အမြန်ချပြီး ဆေးသေတ္တာကို ယူလာကာ ယောင်ဟွား နန်းတော်ဆီ အမြန်သွားလိုက်ပါသည်။ ယောင်ဟွား နန်းတော်သို့ရောက်ရောက်ချင်း ဆုယွီ က သုကူးလီ ရဲ့ သွေးခုန်နှုန်းကို စမ်းသပ်ပေးလိုက်သည်။

သုကူးလီ သည် ချမ်းမိုမှလွဲ၍ ခန်းမထဲက လူအားလုံးကို အပြင်ထွက်ခိုင်းလိုက်သည်။

"အားလီ .... အဲ့ အသုံးမကျတဲ့ ဘုရင်က မင်းကို ထပ်​ပြီး အနိုင်​ကျင့်​​သေးလား?" လို့ ဆုယွီ က စိုးရိမ်တကြီးဖြင့် တိုးတိုးလေး မေးလိုက်သည်။

သုကူးလီ က မျက်မှောင်ကြုတ်ရင်း "ဘာလို့ ငါ့ကို အဲ့လိုမျိုးခေါ်ရတာလဲ" လို့ စိတ်မချမ်းသာစွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။

ဆုယွီ တခဏမျှ ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့် " အဲ့လို ခေါ်တာ မကြိုက်ဘူးလား"

"မကြိုက်ဘူး"

"ငါ မင်းကို အားလီ လို့ ဒီတိုင်း ခေါ်လိုက်တာပါ၊ တခြားဘာစိတ်မှ မရှိပါဘူး"

ဆုယွီ သည် နက်ရှိုင်းသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာအပြည့်နဲ့ သုကူးလီကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူဘာဖြစ်သွားမှန်း မသိပေမယ့် သုကူးလီ ကို ပထမဆုံးမြင်မြင်ချင်းမှာပဲချစ်မိသွားပြီး ဒီလူကို အရူးအမူးစွဲလန်းသွားခဲ့သည်။ အရာရာတိုင်းက ကြိုတင်စီမံထားသလိုမျိုးပဲ။
သူသည် သုကူးလီ နှင့်တွေ့ဆုံရန်မွေးဖွားခဲ့သည်။

"သမားတော် ဆု သူ့ကို အဆိပ် ဆက်တိုက်သေးလား ဆုယွီ အဆိပ်တိုက်သေးလား" သုကူးလီက လေသံအေးအေးဖြင့်မေးလိုက်သည်သုကူးလီက လေသံအေးအေးဖြင့်မေးလိုက်သည်။

ဆုယွီက အတွေးလွန်နေရာမှ သုကူးလီရဲ့ အမေးကြောင့် အသိစိတ်ပြန်လည်လာကာ စိုးရိမ်သည့် လေသံဖြင့် " သူ့ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ ကိုယ်ခံအားက အချိန်တိုအတွင်းမှာပဲ အဆိပ်ကြောင့် သိသိသာသာ ကို အားနည်းလာတာ၊ အဆိပ်တိုက်တာ ခဏ ရပ်ထားရမယ်"
ဆုယွီအတွေးလွန်နေရာကမှ အသိစိတ်ပြန်ဝင်လာပြီး သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကိုယ်ခံအားက သိသိသာသာကြီးကို အဆိပ်ကို ခုမခံနိုင်တော့ဘူးအဆိပ်ပေးတာ ခဏ ရပ်သင့်ပြီ"
"ရပ်ရမယ်?" သုကူးလီရမယ်?" သုကူးလီ သည် အနည်းငယ် အေးစက်သွားကာ ရေခဲလို အေးစက်သည့် အကြည့်နဲ့အတူ ဆုယွီကို ပြီး အေးစက်သည့်အကြည့်နှင့်အတူ ဆုယွီစိုက်ကြည့်ရင်း "သမားတော် ဆု က စိတ်ပျော့သွားပြီလား သမားတော် ဆုယွီက စိတ်"