Uni
ကျွန်တော် ဆိုင်က ပြန်လာတော့ မီးလေး ခြံထဲမှာ ဆင်းစောင့်နေပါတယ်
"ဦး ပြန်လာပြီလား"
"အင်း....ဘာဖြစ်လို့ ခြံထဲဆင်းနေတာလဲ
ကလေး ပြေးမလာနဲ့လေ"
"ဦး မုန့်ပါလာလား"
"ဝယ်လာပါတယ်ဗျာ
ကလေးက အစားစားလို့ ဝင်ပြီပေါ့"
"ဟုတ်တယ်
အားဆေးသောက်လို့လား မသိဘူး စားချင်စိတ်တွေပဲ ဖြစ်နေတာ"
"ဒီဗိုက်ထဲက ကလေးလေးကပါ စားတာထင်တယ်
ဟုတ်လား သား"
ဦးက မီးလေးဗိုက်လေးကို ပွတ်ရင်း ပြောပါတယ်
"ဦး မီး ဒီနေ့လမ်းမလျှောက်ရသေးဘူး
ဦးနဲ့ တူတူလျှောက်မလို့"
"အင်း.... ဦး ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်
Siteတစ်ခု သွားကြည့်ထားလို့ ညစ်ပတ်နေတယ်
ရေချိုးပြီးရင် တူတူလျှောက်မယ်နော်"
"အဲဒါဆို ဒီကပဲ စောင့်နေမယ်"
"ခြံထဲမှာ မစောင့်နဲ့ အိမ်ထဲကပဲ စောင့်
ခြင်ကိုက်မယ်"
"ဦးကလည်း....."
"ဦး ဝယ်လာတဲ့ မုန့်တွေ စားရင်း ဧည့်ခန်းထဲက စောင့်နော်
ကလေးက လိမ္မာတယ်
ဦး ရေမြန်မြန်ချိုးလိုက်မယ်"
ကျွန်တော် ရေချိုးပြီး ဆင်းလာတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ မုန့်ခွံတွေနဲ့ ပွနေပါပြီ
"ကလေး မုန့်တွေ အများကြီး စားလိုက်တာလား
ညစာ ထမင်း မစားနိုင်ဘဲ နေတော့မယ်"
"ဦးကလည်း....လမ်းလျှောက်လိုက်ရင် ဗိုက်ချောင်သွားမှာ"
"ဟုတ်ပါပြီကွာ
လာ....လမ်းဆင်းလျှောက်မယ်
သြော်....နေဦး
ခြင်ဆေး လိမ်းပေးမယ်"
ဦးက မီးလေး ခြေထောက်နဲ့ လက်တွေကို ခြင်မကိုက်တဲ့လိမ်းဆေး လိမ်းပေးပါတယ်
"ရပါပြီဗျာ သွားမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ရှင့်"
ခြံထဲမှာ ဦးလက်ကို တွဲပြီး လမ်းအတူလျှောက်ကြပါတယ်
"ဦး မီးလေ အခုတလော အစပ် အရမ်းစားချင်တာပဲ
ယိုဒယားအထောင်း ချဥ်ငံစပ်တွေ မြင်ရင် သရေယိုတယ်"
