Medya Barlas
Sonunda onu kıyafetlerle mağazanın kasasında buldum. Yanına gidip omzuna geçirdim bir tane sinirle. İrkilerek bana döndü. Elini kalbine koyup derin bir nefes aldı.
"Ödümü kopardın be kızım. Niye vuruyon sen ayrıca?"diye sordu. Sinirle söylendim.
"Kızım insan bir merak eder ya? Aramamışsın bile."dedim. Omuz silkti.
Kıyafetlerin parasını ödedikten sonra avmden ayrıldık. Valla bu alışveriş ona yaramıştı. Bir ton şey almıştı.
🌙🌙
Odama girer girmez kendimi yatağa attım. Çok yorulmuştum ve ayaklarım çok ağrıyordu. Annem gene nöbetteydi.
Ayaklarımı sürüye sürüye banyoya gittim ve üstümü değiştirdim. Mutfağa gidip annemin daha önce hazırladığı yemekten yedim.
Saat 9' a geliyordu ama gözlerimi açık tutamıyordum. Koskoca AVM yi gezmiştik normaldi. Daha fazla dayanamayarak uzandığım koltukta uykuya yenik düştüm.
🌙🌙
Uyandığımda saat gece yarısını gösteriyordu. Annemin nerede kaldığına bakmak için yerimden kalkarken kapı açıldı ve içeri o girdi. Yüzünde gene maskesi vardı.
Elinde bizim evin anahtarı vardı. A-ama elindeki anahtar annemindi. Yüzünde pis bir gülümseme vardı. Gözlerim doldu ona bir şey mi yapmıştı?
Elindeki anahtarlığı göstererek
"O annemin nasıl aldın onu?"diye sordum.
"Aslında biraz zorluk çıkardı ama hallettim."dedi.
"NAPTIN ONA" diye bağırdım. Elindekini sertçe vestiyere fırlattı.
"Şimdilik bir şey yapmadım ama o ses tonuna dikkat et"dedi işaret parmağını bana doğru sallayarak.
"Ne istiyorsun ya benden bırak artık peşimi istemiyorum ya seni İSTEMİYORUM."sonlara doğru bağırmıştım.
Sinirle ellerini yumruk yaptı.
"İstesen de istemesen de benimle geleceksin. YA İYİLİKLE YA ZORLA." o da bağırarak konuşmaya başlamıştı.
İstemiyordum onunla gitmeyi. Odama doğru koşmaya başladım. Arkamdan ayak sesleri geliyordu. Odaya girip hemen kapıyı kapattım ve kilitledim.
Kapıyı açmaya çalışıyordu.
"AÇ ŞU KAPIYI CANINI YAKMAK ZORUNDA BIRAKMA BENİ."diye bağırdı. Açmayacaktım işte.
Bir süre sonra ses kesildi. Gitti sanırım diye düşünürken kapı büyük bir gürültüyle yere düştü. Çıkan sesle çığlık attım. Kapının orada sinirle bana bakıyordu. Derince yutkundum. İri vücudu sinirle daha da irileşmişti sanki. Gözleri sinirden simsiyah olmuştu.
Gözlerini kırpmadan bana bakıyordu. Çok korkutucu görünüyordu. Birkaç adım geri gittim korkuyla. Yavaşça içeri girdi.
"Beni çok zorluyorsun güzelim."dedi buz gibi bir sesle. Yaklaşmaya başladı. O yaklaştıkça ben geri gidiyordum. Sırtım duvara değince durmak zorunda kaldım.
Elindeki pamuğu görünce kaçmaya çalıştım. Yanından geçecekken elini belime sardı ve sırtımı göğsüne bastırdı. Pamuğu burnuma getirdi. Ne kadar dirensemde kurtulamadım gözlerim kapandı.
🌙🌙
İrkilerek uyandım. Etrafa baktım. Salondaydım. Elimi deli gibi atan kalbime koyup derin bir nefes aldım. O anda kapı açıldı. Nefesimi tutarak oraya baktım.
Annem içeri girdi. Çok korkmuştum. Bir an her şey rüyadaki gibiydi. Hemen annemin yanına gittim ve sarıldım.
Sarılmamla ağlamaya başladım. Elini saçlarıma atarak okşuyordu.
"Noldu annecim niye ağlıyorsun?"dedi.
Geri çekilerek konuşmaya çalıştım.
"K- kabus gördüm anne."dedim ve tekrar sarıldım.
Böyle biriydim işte. Hep anneme sığınırdım. Bazen küçük bir çocuk gibi davranırdım. Küçükken de arkadaşlarımın yanında babalarını gördüğüm zaman üzülürdüm ama ne yapalım hayat işte biraz erken büyütmüştü. Sadece arada o eksiklik ortaya çıkıyordu.
Hayattaki her şeyim annem olmuştu. Şimdi olduğu gibi hep göğsüne yasladı beni, o dinledi. Yeri geldi babam oldu yeri geldi arkadaşım oldu.
Ona bir şey olacak diye çok korkuyorum çünkü bu hayattaki tek ailem oydu.
🌙🌙
Sabah annemin zoruyla yataktan zorda olsa kalktım. Pazar günleri temizlik günümüzdü.
Elimi yüzümü yıkadım ve mutfağa gittim.
Masayı görünce istemsizce dudaklarımı yaladım. Annem gene döktürmüştü.
Arkası dönük işini yapıyordu.
"GÜNAYDIN NERİMAN SULTAN."dedim ve yanağını öptüm.
Bağırmamla irkilmişti. Ben gülerken terliğini çıkarıp popoma vurdu. Acıyla inleyip popomu ovuşturdum. Acımıştı ya
"Geç yerine otur temizliğe başlicaz kahvaltıdan sonra."dedi. Oflayarak yerime oturdum.
Kahvaltıdan sonra saçlarımı dağınık topuz yaptım ve işe koyuldum. Annem çalıştığı için ona yaptırmak istemiyordum. İtirazlarıma rağmen bana yardım ediyordu.
🌼🌼
Canım çıkmıştı. En sonunda bitirdim. Temizlenmeyen yer kalmamıştı. Koltukta uzanırken telefonum çaldı. Nazlı arıyordu.
"Efendim Nazlı."dedim yorgun sesimle.
"Bu ses ne kızım ölmüşsün gibi. Neyse hadi parka gel azıcık sohbet edelim."dedi. Onaylayarak kapattım.
Bir sokak aşağımızda park vardı. Canımız sıkılınca Nazlı'yla orada buluşup sohbet eder çekirdek çitler bazende sallanırdık.
Duş aldıktan sonra gitmeye karar vermiştim çünkü çok terlemiştim. Oraya vardığımda akşam saat 9'a geliyordu.
Saat 11'e kadar konuştuk eğlendik. Artık eve gitmem gerekiyordu annemden bu saate kadar izin almıştım.
Nazlı'yla vedalaşıp eve yürümeye başladım. Sallana sallana yerdeki şişelere vurarak yürüyordum. Çıkan ses çok hoşuma gidiyordu napim.
Sokağın başına geldiğimde kafamı yerden kaldırdım. Gördüğüm şeyle adımlarım sekteye uğradı. O karşımdaydı. Lambanın direğine yaslanmış kollarını göğsünde bağlamıştı.
"Merhaba güzelim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK SEVDA (FİNAL)
Teen Fiction"Neyi anlamıyorsun sana aşığım. İste canımı vereyim. Ama yapma nolur gözlerin öyle bakmasın dayanamam." Herkesin korktuğu adam bana yalvarıyordu. Korku dolu gözlerle ona bakarken uzaklaştım ondan. Gözlerindeki hayal kırıklığı okunuyordu "Seveceksi...
