39. BÖLÜM

3.6K 161 12
                                    

Merhaba başlamadan önce oy verir misiniz? 🌙

Gördüğüm şeyle gözlerim büyüdü.

Köşedeki duvarda küçük bir aralık oluştu. Barlas gidip açtığında yavaşça ilerledim. Küçük bir koridor vardı.

Belimden hafifçe ittirdi.
"İlerle meleğim." yavaşça ilerlemeye başladım.

Her adımımda aşağıda küçük ışıklar yanıyordu.

"Burası ne?""Olası bir ihtimale karşı kaçman için

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Burası ne?"
"Olası bir ihtimale karşı kaçman için. Şimdi yolu tarif edeceğim."

Biraz daha ilerleyince koridor ikiye ayrıldı.
"Buradan sağa dön." tarif ettiği şekilde gitmeye devam ettim.

Biraz daha ilerleyince tekrar ayrım gördüm.
"Buradan da sola." tarif ettiği şekilde gitmeye devam ettim.

Biraz daha ilerledikten sonra karşıma iki kapı çıktı. Geriye dönüp Barlas'a baktım.

"Eğer kaçmak zorunda kalırsan soldaki kapıya gireceksin. O odanın dışı çelikten yani kurşun geçirmez, güvende olursun. Sağdaki kapı ise bir odaya açılmıyor onun amacı seni takip eden kişinin kafa karışıklığı yaşaması için. Odaya gir meleğim."

Dedikleriyle şaşırmıştım, ben onun kadar detaylı düşünmüyordum. Soldaki kapıyı açınca içeride loş bir ışık vardı.

Bir kanepe, bir masa vardı. Masanın üzerinde telefon vardı.

"Ne olur ne olmaz diye bu odaya da telefon koydum ki bana ulaşabilesin diye. "

Masanın önüne gidip bana baktı.
"Yanıma gel güzelim."

Yanına gidince önümdeki çekmecelerde baktım. Bu normal bir masa değildi, özel bir tasarımdı. Masanın ortasında bir kasa etrafında da çekmeceler vardı.

"Bu çekmecelerde silahlar var. Kasa da ise eğer bana bir şey olursa hayatını güzel bir şekilde devam edebilmen için para var."

Dedikleriyle gözlerim doldu. Onu kaybetmek...

"Neden böyle söylüyorsun?" dedim titrek sesimle.

Yüzümü ellerinin arasına aldı.
"Meleğim benim. Bunları düşünmek zorundayım. Önceden düşmanları bu kadar düşünmezdim, umursamazdım ama artık sen varsın. Her şeyi düşünmeliyim. Zaten bana bir şey olursa her şeyim üstüne geçecek. Hukuki anlamda bir sorun yaşamayacaksın."

Her cümlesinde göz yaşlarım dayanamadı, yanağımdan aşağı süzüldü.

"Ben seni kaybetmek istemiyorum." dedim ve sarıldım.

Kollarını belime sarıp beni iyice kendine çekti. Saçlarımı okşamaya başladı.

Başını boyun girintime koyup öpücük kondurdu.
"Böyle şeyler düşünme Hilalim."

KARANLIK SEVDA (FİNAL)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin