21. BÖLÜM

9.1K 321 19
                                    

Başlamadan oy verir misiniz? 🌙

Bahçedeki bir hamakta uyandım. Çocuk sesleri geliyordu. Kaşlarımı çatarak yerimden kalktım. İleride iki çocuk top oynuyordu.

Biri sekiz yaşlarında diğeri dört yaşlarında duruyordu. Yanlarına doğru ilerledim. Beni görünce
"Annee." diye bağırarak bana koştular ve sarıldılar. Anne mi?

"Çocuklar annenizi çok yormayın." duyduğum tanıdık sesle kafamı kaldırdım. Barlas gülümseyerek bize doğru geliyordu.

Çocuklar top oynamaya geri döndüler. Barlas yanıma gelip belimden kendine çekti ve yanağımı öptü.

"Nasılsın karıcığım ağrın var mı?" dedi ve elini karnıma koydu. Karıcığım?

Kafamı aşağı indirince karnımın çıkık olduğunu gördüm. Ben hamile miydim?

Bunu niye daha önce fark etmemiştim. Üstelik sekiz aylık gibi duruyordu.

"Hadi gel kahvaltıyı hazırladım." dedi ve belimden tutarak yönlendirdi. Evin içine girince her şeyin aynı olduğunu gördüm. Fakat evin dışı farklıydı.

Barlas beni bir sandalyeye oturttu ve çocuklarla ilgilenmeye başladı. Çok güzel ilgileniyordu.

Kahvaltıdan sonra çocuklar gülerek tekrar bahçeye çıktı bizde arkalarından. Kendimi çok tuhaf hissediyordum.

Barlas'ta oyunlarına katıldı, bense kenarda izliyordum. Birden etraf kararmaya başladı. Çocuklar ağlamaya başladı. Yerimden kalkıp onlara ilerlemeye çalıştım ama ben ilerledikçe onlar uzaklaşıyordu.

"Annee." ağlama sesleri kulağıma geliyordu.
"Hilalim bizi bırakma." diye elini uzattı Barlas.

Elimi uzattım tutmak için başaramadım. En son her taraf karardı.

Barlas'ın ağzından

Camdan sevdiğime bakıyordum. Yüzü solmuş, makinelere bağlı yatıyordu orada.

"Abi istediğin gibi depoya götürdük." dedi Cenk. Eski ruhsuz halime dönerek çıkışa doğru ilerledim.

Şimdi can yakma zamanıydı. Elbet karşılıksız kalmayacaktı.

Ani bir frenle deponun önünde durdum. Demir kapıyı sertçe açtım. Beni gören korumalar önlerini iliklediler.

Kan kokan odaya girince onları gördüm. Mert ve Ömer'i. Odanın böyle kokmasının nedeni daha önce de kullanmış olmamdı. Hesapların kesildiği yer.

"Ooo Barlas Bey ne oldu sevdiğini kurtaramadın mı?" dedi alayla sırıtarak.

Yüzüne sertçe yumruğumu geçirdim.
"BUNUN KARŞILIKSIZ KALACAĞINI MI DÜŞÜNDÜN ŞEREFSİZ."

Yüzü kandan görünmeyecek hale gelene kadar devam ettim. Acımayacaktım hiç bir şekilde.

Ağzındaki kanı tükürdü ve pis bir şekilde sırıttı.
"Valla güzel hatundu ha. Turnayı gözünden vurmuşsun." dedi ve göz kırptı.

Karnını tekmelemeye başladım. Önce Hilalime yaptığının aynısını yapacaktım. Sonra kendi yöntemlerimi uygulayacaktım.

Belimdeki kemeri çıkarıp sırtına ve bacaklarına vurmaya başladım.

"BÖYLE Mİ VURDUN LAN HA!" Sinirden köpürüyordum. Son gücümle vurmaya devam ettim. Acıdan bayılmıştı piç.

Bakışlarımı Ömer'e çevirdim. Korkuyla bakıyordu.
"Ne oldu hayırdır beğenemedin mi?" dedim şeytanca gülerek.

KARANLIK SEVDA (FİNAL)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin