"Neyi anlamıyorsun sana aşığım. İste canımı vereyim. Ama yapma nolur gözlerin öyle bakmasın dayanamam." Herkesin korktuğu adam bana yalvarıyordu.
Korku dolu gözlerle ona bakarken uzaklaştım ondan. Gözlerindeki hayal kırıklığı okunuyordu
"Seveceksi...
Eve gidene kadar ne yapacağımı düşündüm. Ne demişti? ' bugün kokunla uyumak istiyorum.' yanıma gelecekti.
Uzak durmaya çalıştıkça yakınlaşıyordu bana. Kurtulmak istiyordum ondan. Rahat bir nefes almak istiyordum.
Öyle boş boş duvara baktığımı fark edince yerimden kalktım ve mutfağa gittim. Yemeğimi yedikten sonra televizyon izlemeye karar verdim. Belki biraz da olsa kafam dağılırdı.
Televizyon izlemeye dalmışken camdan gelen sesle yerimden sıçramıştım. Yavaşça camın önüne gittim. Gelmişti. Yüzündeki maskesi,siyah kıyafetleriyle gecenin karanlığında çok korkutucu görünüyordu.
Eliyle kapıyı gösterdi. Açmamı istiyordu. Kafamı iki yana salladım. Telefonunu çıkardı ve kulağına götürdü. Eş zamanlı olarak telefonum çaldı. Açtım.
"Güzelim kapıyı aç." "Hayır istemiyorum. Lütfen git."dedim ellerim titrerken. "Peki öyle olsun. Aslında zorla da girerim o kapıyı açmana bile gerek kalmaz ama seni korkutmak istemiyorum. Pencereye gel."
Tekrar pencerenin önüne gittim. Telefonunda bir şeyler yaptıktan sonra bana çevirdi. Annem vardı. Hastanede masadaki kağıtlarla uğraşıyordu. Sonra kalbinde yanıp yanıp sönen kırmızı ışığı fark ettim.
Elimle ağzımı kapattım. Gözlerimdeki yaşlar birer birer dökülmeye başladı. Telefonu takrar kulağına götürdü.
"Kapıyı açıyor musun meleğim?" "Tamam açacağım ama anneme bir şey yapma nolur."dedim hıçkırarak.
Telefonu kapatıp kafasıyla kapıyı işaret etti. Titreyerek kapıyı açtım ve geri çekildim. Yavaşca içeri girdi ve kapıyı kapattı.
"Anneme bir şey yaptın mı?"dedim ağlamalarım artarak. Titriyordum ve kendimi kontrol edemiyordum.
Sımsıkı sarıldı. "Hiçbir şey yapmadım canımın içi korkma." Sinirlerim boşalırcasına ağladım. Ayaklarım beni tutamıyordu artık. Onun kolları tutuyordu beni.
Aniden kucağına aldı ve odama doğru gitmeye başladı. Yatağıma oturdu ve beni de kucağına oturttu.
Gözyaşlarımı sildi parmaklarıyla. Kendimi ruhen çökmüş gibi hissediyordum. Yaptıklarına ses çıkaramıyordum. Korkuyordum.
Uzun bir süre öyle kaldık. Bu süre zarfında saçlarımı okşadı, kokladı ve öptü.
Ağlamaktan çatallaşmış sesimle konuşmaya çalıştım. "Kalkmak istiyorum." "Biraz daha böyle kalalım ışığım. Ciğerlerim kokunla dolsun."dedi.
Kötü bir adamdı ama bazen öyle şeyler yapıyordu ki gerçekten beni sevdiğini düşünüyordum. İçimdeki sesi daha fazla susturamadım.
"Neden bu kadar kötüsün?"dedim kısık bir sesle. Kafamı kaldırdım yüz ifadesini görmek için.
Kafasını bana eğerek alnımı öptü. Sonrada tebessüm ederek konuşmaya başladı.
"Aslında kötü biri değilim güzelim. Seni çok seviyorum. Canımı verecek kadar. Seninde benden uzaklaşmaya çalışman kalbimi ağrıtıyor. Seni kaybetmek istemiyorum. Bir şans versen gerçek beni daha iyi göreceksin meleğim."
Beklentiyle bana baktı. Gözleri kafamın içindeki düşünceleri okumak ister gibi bakıyordu. "Hiç sanmıyorum."dedim.
Gözlerindeki acıyı, hayal kırıklığını gördüm. Zoraki gülmeye çalıştı. "Olsun güzelim zamanla fikrin değişir."dedi.
Çok uykum gelmişti. Saçlarımdaki elleri iyice mayıştırıyordu. Anlamış olacak ki "Hadi güzelim yatalım."dedi.
Korkum tekrar gün yüzüne çıktı. Elleriyle yüzümü avuçlarının içine aldı ve baş parmağıyla yanaklarımı okşamaya başladı.
"Korkma güzelim benden lütfen. Gözlerindeki korku kendimden nefret ettiriyor. Sana asla zarar vermem."dedi.
Önce beni yatırdı ve yorganı üstüme örttü. Ceketini çıkarıp sandalyenin üstüne koydu ve yatağın diğer tarafına yerleşti. Koluyla beni kendine çekip kafamı göğsüne yasladı.
Burnunu saçlarıma dayayıp derin bir nefes aldı. "O kadar çok hayal ettim ki seninle böyle yatmayı. Seni sabaha kadar uyurken izlemeyi o kadar çok istedim ki güzelim."
Ben mi? Nefes almıyordum. Bir erkekle ilk defa bu kadar yakındım ve uyuyacaktım.
Saçlarımı okşamaya devam etti. "Dönmek istiyorum." Kollarını gevşetti,diğer tarafa döndüm. Beni kendine çekip ahtapot gibi sardı. Kendimi öne atıp kurtulmaya çalıştım.
"Uzaklaş azıcık ahtapot gibi yapıştın nefes alamıyorum."dedim uykulu sesle. İnadıma daha çok çekti.
"Senden bir santim bile ayrılamam meleğim." Kafasını boyun girintime koyup derin bir nefes aldı ve öptü.
"İyi geceler ışığım." dediğine cevap vermedim. Daha fazla dayanamayarak uykuya yenik düştüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
