KARANLIK SEVDA (FİNAL)

6. BÖLÜM

Medya Nazlı

Dün akşam çok korkmuştum. Onun koruması sarılması güvende hissettirmişti. Ama ondan hala korktuğum gerçeğini değiştirmiyordu.

Sınıfta Nazlı'yı bekliyordum. Kesin soru yağmuruna tutacaktı. Yanımda bi gürültü duyunca kafamı kaldırdım. Çantasını sıraya atmıştı. Sürekli böyle yapıyordu. Bünyem alışıktı yani.

"Anlat anlat hadi bekleme Hilal."elimle ağzını kapattım. Taramalıya bağlamıştı

"Öncelikle bir sakin ol."hızla kafa salladı. Allah'ım ne kadar meraklı bir arkadaşım var.

"Yanlız yakışıklı gibi duruyor ha. Adamı dövmesi."elini yanağına yasladı ve hülyalı gibi baktı. Kafasına geçirdim bir tane.

"Balık beyinli arkadaşım hatırlatim beni tehtid ediyor. Ayrıca yakışıklı olduğunu nasıl anladın? Adamın yüzünde maske vardı."

"Ben anlarım bebeğim."dedi yanağımdan makas alarak. Sonra ciddileşti.

"Evet seni tehtid etmesi hiç hoş değil. Tabiki unutmadım. En başta eksiyi aldı zaten."

"Yok bir de artı verseydin canım ney bu enişte adayı seçme mi?"

"İyi hareketleri olursa artı da veririz. Önce benim onayımdan geçmesi lazım."dedi anne edasıyla.

Dediklerine gözlerimi devirdim. Bela benim yanımdaydı zaten başka yerde aramaya gerek yoktu.

                                   🌙🌙

Bugün kurs vardı bu nedenle okuldan daha geç çıktık Çoğu kişi kalmıyordu aslında ama sınav yılımız mecbur kalıyoruz.

"Okula baksana Hilal hayalet gibi kimse kalmamış." Kafamı salladım.

"Neyse boşver bir an önce çıkalım annem bugün eve biraz erken gelecek. Masayı hazırlayacağım, o yorgunlukla onla uğraşmasın bir de."

"Hayırlı evlat." Saçlarımı savurdum.
"Tabiki canım." Kıkırdayarak çıktık okuldan.

Kaldırımda yürürken yanımızda siyah bir araba durdu. O indi arabadan.

"Hadi binin ben bırakacam sizi tek gitmeyin."

"Yürü git ya dün adamı dövdün diye sana güveneceğimizi mi sandın?"dedi Nazlı sinirle.

"Hava kararmak üzere tehlikeli diyorum inat etmeyin binin hadi."dedi yumruklarını sıkarak.

Nazlı onu aldırmadan kolumdan tuttu ve çekiştirerek yürümeye başladı.

"İlla zor yolu kullan diyorsunuz olur. Nazlı annen şuan eve geliyor, baban mesaiye kaldı kardeşin ise evde ders çalışıyor. Hilalim seninde annen şuan yolda."

Nazlı dondu kaldı.
"N-nasıl biliyorsun sen bunları?"

"Beni hafife alıyorsunuz."
Nazlı'nın kolundan tuttum.

"Nazlı hadi binelim."dedim isteksizce. Yanına gitmeye başladık.

"Korkmayın benden dediğim şeyleri yaptığınız sürece sorun olmaz."

Arka kapıyı açtık. Nazlı'nın arkasından bende binecekken kapıyı kapattı. Ön kapıyı açtı.

"Sen buraya bin meleğim."dedi. Kapıyı açmış bekliyordu. Bindim mecburen.

Yan tarafa oturdu ve arabayı çalıştırdı. Sessiz geçiyordu. Arada bir bana bakıyordu geri yola dönüyordu. Önce Nazlı'nın evinin önünde durdu.

Nazlı tam ağzını açtı sonra dedikleri aklına gelmiş olacak ki geri vazgeçti. Kısık bir sesle teşekkür etti ve indi.

"Sokağın başında inebilir miyim ben?"
Şimdi evin önünde insem hem annemin kulağına giderdi hem de dedikodu yaparlardı.

Dediklerimle kaşlarını çattı.
"Neden güzelim?"dedi bana bakarak.

"Şimdi herkes arkamdan bir şey der. Annemin kulağına da gider."

"Hiçbir şey diyemezler ama senin için rahat edecekse tamam güzelim."

Sokağın başında durdu. Kapıyı açıp çıkarken
"Teşekkür ederim"dedim ve durdum. Adını bilmiyordum. Ah salak Hilal bu senin aklına şimdi mi geldi?

Neden duraksadığımı anlamıştı.
"Adım Barlas güzelim."
Tekrar kısa bir teşekkür edip arabadan indim.

Eve girip kapıyı kapattıktan sonra araba sesi duydum. Mutfağa geçerek masayı hazırlamaya başladım.

🌼🌼

Anahtar sesiyle kapıya baktım. Annem gelmişti. Masayı görünce kocaman gülümsedi.

"Hoşgeldin sultanım."diyerek sarıldım.
"Hoşbuldum anneciğim. Çok güzel görünüyor,eline sağlık."

Yemekten sonra annemle 'Her Çocuk Özeldir' filmini izledik. Gerçekten çok güzeldi. Filmden sonra günün yorgunluğuyla uyuya kaldım.

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. 🌹🌹