KARANLIK SEVDA (FİNAL)

18. BÖLÜM

Başlamadan önce oy vermeyi unutmayın 🌹

Barlas'ın ağzından

Mekandaki işleri hallediyordum. Birine baksam diğerinde bir sorun çıkıyordu. Bakmaları için görevlendirdiğim yöneticiler ne yapıyordu acaba?

Anlaşılan bir uyarı vermem gerekiyordu. Meleğim son birkaç gündür öncekinden daha mutluydu. Annesi ile görüşmesi onun için iyi olmuştu anlaşılan.

Kapının çalmasıyla dikkatimi oraya verdim.
"Gel." dedim gür bir sesle. Gelen Cenk idi. Eldivenle bir zarf tutuyordu.

Kaşlarım çatıldı.
"Kim gönderdi onu." dedim sert sesle. Çünkü böyle zarflar hiç iyiye işaret değildi.

"Bilmiyorum abi." dedi. Eldivenlerimi giyip zarfı aldım. Önleminizi almamız gerekiyordu. Daha önce dışına zehir sürülen bir zarfla karşılaşmıştık.

Dikkatlice zarfı açtım. İçinde bir sürü fotoğraf ve bir de not vardı. Fotoğrafları görmemle sinirlerim iyice gerildi.

Benim ve meleğimin fotoğraflarıydı bunlar. Onunla geçirdiğim her an çekilmişti. Hemen notu açtım.

Merhaba Barlas. Şimdi sen merak ediyorsundur tabi hakkın sonuçta. Ama bundan önce Hilal'in çok güzelmiş. Keşke senden önce ben görseydim. Benim olmasını çok isterdim aslında olabilir de öyle değil mi?
Bana yaptıklarının bedelini senden çok ağır bir şekilde alacağım. Benim canımı yaktın ben de senin canını senden alacağım.

Okuduklarımla ayağa fırladım. Odanın içinde dolanmaya başladım. Kesin Mert piçiydi bu. Ah seni bir elime geçireyim göreceksin o zaman sen can nasıl yakılır

"Ne oldu abi, kim göndermiş?" dedi Cenk.
"Mert piçi. Evin etrafındaki korumaları arttır, kuş uçmayacak anladın mı beni?" dedim hırıltılı bir sesle.

Kafasıyla onayladı.
"Mert'i izlemeye devam et. Her hareketini bana söyleyeceksin. Sorun istemiyorum."

Korkuyla kafasını salladı.
"KONUŞ LAN."
"T-tamam a-abi." dedi ve çıktı.

Masanın önündeki koltuklara oturup kafamı ellerimin arasına aldım. Çok dikkatli hareket etmem gerekiyordu. Şerefsiz beni Hilal ile tehtid ediyordu.

Kalbime bir ağrı girdi. Elimle ovalamaya başladım. Onu her şeyden korumam lazımdı. Bir şey olma düşüncesi bile beni bitirebilirdi.

🌙 🌙

Hilal'in ağzından

Salonda oturmuş televizyon izliyordum. Sabah uyandığımda Barlas yanımda yoktu. Bir notla acil işe gitmesi gerektiğini yazmıştı.

Bende kahvaltıdan sonra film keyfi yapmak istemiştim. Film izlemeye dalmışken kapı çaldı. Ne olmuştu ki?

Kapıyı açtığımda bir koruma elinde telefonla duruyordu. Beni görünce kafasını eğip telefonu uzattı.

"Abi seninle konuşmak istiyor yenge." dedi.
Elindeki telefonu aldım.

"Efendim."
"Ne yapıyorsun güzelim."
"Film izliyorum da sen niye aradın?" derin bir iç çekiş sesi duydum.

"Sesini duymak istedim meleğim. Bir de ben gelene kadar bahçede dahil dışarı çıkma tamam mı meleğim?" sesi sonlara doğru endişeli çıkmıştı.

"Tamam da neden?"
"Nedenini sorgulama güzelim sadece dediğimi yap tamam mı?"
"Tamam." dedim isteksizce.
"Üzülme ömrüm ben geldikten sonra istediğini yaparız."
"Tamam." dedim ve vedalaşarak kapattık.