15. BÖLÜM

11.7K 359 37
                                    

Merhaba canlarım geri geldim. İnşallah beğenirsiniz. Başlamadan önce oy verir misiniz 🌹

Yol git git bitmiyordu bir türlü, sıkılmıştım artık. Beni nasıl bir yere getirdiyse artık manyak herif. Kafamı yanımdaki adama çevirdim.
Ona baktığımı hissetmiş olacak ki bana baktı ve tebessüm etti.

"Sıkıldın mı canımın içi?"  kafamı sallayarak onayladım.

"Ne kadar kaldı?". Avucunun içindeki elimi okşadı. Arabaya bindiğimizden beri bırakmamıştı.

"Az kaldı meleğim sabret."  Tabi kendine göre kolaydı. 

Kafamı pencereye çevirerek dışarıyı izlemeye başladım.

                                    🌙 🌙

Arabanın sarsılmasıyla gözlerimi açtım. Gelmiştik!!

Elimi kapıya atıp açacakken kapı kilitlendi ve kolumdan tuttu. Kafamı ona çevirdim.

"Bekle güzelim birlikte ineceğiz." İtiraz edecekken bakışıyla sustum. Buraya kadar gelmişken bozulmasını istemiyordum.

Arabayı park edip kilidi açtı. Hemen arabadan indim ve evime özlemle baktım.

Arabanın arkasında gördüğüm diğer arabalarla kaşlarım çatıldı. Hepsinden takım elbiseli adamlar indi.

Yuhh gerçekten bu adam arkasında korumayla mı geziyordu.

Elimi tutan elle ona çevirdim bakışlarımı. Şaşkınca baktığımı fark etmişti.

"Güvenliğin için."

Elimle onları gösterdim.
"Hepsi mi?" Kafasını salladı.

"Kafayı yemişsin." diye mırıldandım. Kaşlarını kaldırarak bana baktı. 

Bakışlarımı ondan çekip tekrar evime baktım. Çok özlemiştim annemi. Tam gidecekken beni durdurdu.

"Sakın yanlış bir şey yapma Hilal. Bu benim için sorun olmaz her türlü yanımda olursun zaten ama onlar için aynı şeyi söyleyemem anladın mı beni?"

Dolan gözlerimle kafa salladım. Eve her yaklaştığımızda heyecanım artıyordu.

Kapının önüne gelince titreyen elimle zile bastım. Kapıyı açan annemdi. Beni görünce elleriyle ağzını kapattı.

"Hilalim."  hızla bana sarıldı. Onun sarılmasıyla ağlamam daha da arttı. Sımsıkı sarıldım anneme, evime.

Arkada Nazlı'yı gördüm. Ağlayarak bana bakıyordu. Annemden sonra yanına gidip sarıldım. Hayatımda hiç ağlamadığım kadar  ağlıyordum.

Annem Barlas'a bakıyordu. Allah bilir kadının aklından neler geçiyordu. Tam konuşmaya başlayacakken Barlas konuşmaya başladı.

"Merhaba efendim ben Barlas kızınızın erkek arkadaşıyım." Üçümüzde şok olmuş bir şekilde Barlas'a bakıyorduk.

"Saçmalama sen beni kaçırdın." diye bağırdım. Annem şokla bana baktı. Haklıydı kadın neye tepki vereceğini şaşırmıştı.

Barlas'ın yüzü korkunç bir hal almaya başladı. Kafasını bana çevirdi. Korkuyla titredim. Ama geri adım atmayacaktım. Belki de bu son şansımdı.

"Hilal zorlama beni." diye sinirle tısladı.
Annem şoktan çıkmış olacak ki bağırmaya başladı.

"Sen benim kızımı nasıl kaçırırsın ha. Ben onun için ne kadar endişelendim haberin var mı senin?" diyerek bir tane tokat attı.

KARANLIK SEVDA (FİNAL)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin