🍁 66 Chapter 🍁

1.3K 203 24
                                    

I feel lost right now.  I wish I had known those things before...

.........................................................................

Wang yibo pov,

     ගාගා වගෙම ෂුවනුත් මගෙ පස්සෙන් එනකොට මම වෙගෙන් ආවෙ කාර් එක ගාවට.... ඩ්‍රයිවින් කරන්න සිහියක්. නොතිබුනත් මෙ වෙලවෙ මට ඔනි උනා අපෙ ගෙදරට යන්න....  ගාගත් වාහනෙට ඒ වේගෙන්ම් නගිනවා හීනෙන් වගෙ දැනෙනකොට එලියෙ හිටපු ෂුවන්ට මම කතා කරා...

" ශාන්ට සිහිය ආවම මට කියපන් බන්"

එතනින් පස්සෙ ගාග මොන දෙ කිවද කියලා ගානක් නොවෙනකොට ආවෙ කොහොමද කියලා හිතා ගන්න බැරි වෙන තරම් වෙගෙකින් මම හිනෙන් වගෙ අපෙ ගෙදරට ඇවිදින් නතර කරා. එ වගෙම මමා ඉස්සරහට එනකොට එයාවත්  ගනන් නොගත්ත මම කෙලින්ම දිව්වෙ ශාන් වැඩ කරන්න තෝර ගත්ත කාමරෙට......

මට කොහොමද මෙච්චර කල් මෙක මගැරුනෙ ?

මම ශාන් අපෙ ගෙදරට ආවත් හරි කවදාවත් එයගෙ මෙ වැඩ කරන කාමරේට ඇවිදින් තිබුනෙ නැ.... මුළු කාමරේම අඩ අදුරක තියනකොට මීට අවුරුදු එක හමාරකට කලින් වහලා දාපු කාමරේ ලයිට්ස් ඔක්කොම දාපු මම පිස්සෙක් වගෙ එ කාමරේ තිබුන හැම පේන්ටින්ස් එකක්ම, කොල ගොඩක්ම අදින්න ගත්තා.  එත් අවසානෙ මගෙ ඇස් නතර උනෙ පදාසයක්ම රෙද්දකින් වහලා දාලා තියන එක බිත්තියක් ගාව....

ආවෙගෙන්ම එක ඇදලා අයින් කෙරුවත් ඒ දැක්ක දෙත් එක්ක මාව එතනම කඩන් වැටුනා....

මගෙ ඇස් දෙක ගියෙ බිත්තිය පුරාවට ශාන්ගේ අතින් ඇදලා තිබුන අපෙ ජීවමාන පින්තූරෙට වගේම එකේ එක කොනකට

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


මගෙ ඇස් දෙක ගියෙ බිත්තිය පුරාවට ශාන්ගේ අතින් ඇදලා තිබුන අපෙ ජීවමාන පින්තූරෙට වගේම එකේ එක කොනකට...  ZW...

"නැ..නැ එහෙම කොහොමද වෙන්නෙ?"

ZW අකුරු දෙක අදුර ගන්න මට එ හැටි වෙලවක් නොයනකොට මම පිස්සෙක් වගෙ හිනා උනා. මම කොහොමද? මම කොහොමද එයා ගැන මෙ තරම් නොදැන හිටියේ?  මට මන් ගැනම දැනුන ලැජ්ජාව දරා ගන්න බැරි තරම් වෙනකොට පිස්සෙක් වගෙ හිනා වුනු මම අවසානෙ ඇඩුවා... නැ දැනෙන හැගීම් එකක්වත් පිට කර ගන්න බැරි උන මම ඒ බිත්තියේම ඔලුව ගහ ගත්තා..

Evening star  (Completed)Where stories live. Discover now