When love bleeds red

Chapter 17: Sudden break

Chapter 17: Sudden break

~

"Saan ba kasi tayo pupunta haaaa? Nakita mo ng may klase e! You are such a bad influence! Alam mo ba na never in my life na nagditch ako ng class? Whut the hell! I can't believe i just did!" Reklamo ko sa kanya na nasa kanyang phone ang atensyon dahil may katawagan.

"Then do anything just to bring them there. Bye." Tinapos niya na ang call at ibinalik sa kalsada ang tingin at nagmaneho na-- ng mabilis! Anakng? Buti nalang at naka seatbelt ako kung hindi--

Humalukipkip ako. "Slow down, will you? Hoy, hoy, hoy kung may plano kang magpakamatay, ay aba.. wag mo kong idamay!"

Bumagal na naman kahit papaano ito pero mabilis parin. Go with the flow na nga lang ako, hindi naman kasi nagsasalita ang isang 'to e.

Have you ever met the human version of headache? Well then, he's none other than Coven Freakin Montegracia. (-_-)

Humilig ako sa bandang bintana para makapangalumbaba at tinuon ang pansin sa kanya. Tignan nga natin! HAHA! Kasalukuyang seryosong seryoso ang mukha nito habang nagdridrive. Bakit lahat nalang ng anggulo ang gwapo? Maduga!

His auburn hair is kind of messy na para bang laging ginugulo but undeniably, isa 'yon sa nakadagdag ng kanyang kagandahang lalaki. He has this eyes like lightning na parang matalas lagi kung tumingin, it's kind of evil and wicked. But in spite of that, his eyes are very expressive. It's like it has a vocabulary of its own.. what a beautiful language to learn.

Matangos ang kanyang ilong at mapupula ang labi. Matangkad at matipuno. Mapagkakamalan na nga din siyang bampira dahil sa puti niya. Kung pwede lang sana magpa donate ng kulay e! At bumagay din sa kanya ang uniform ng AU. Mistulang model ang postura niya dito.

"What the fuck?" Halos mapatalon ako sa gulat.

"What?"

"Stop staring!" Iritado niyang giit.

"W-what? Hindi ba't dapat ay natutuwa ka pa? Nasaniban kana naman ba?" Natatawa kong komento.

Totoo naman e! His usual popinjay self will be boasting instead of the reaction he has earlier! Diba diba? Expected ko pa nga na kung mahuli niya man ako ay "Like what you seeing?" o kaya naman ay "Ang gwapo ko talaga noh?" pwede din na "Baka matunaw na ko." ang kanyang sasabihin! Tapos ganun? Napako moody hayst!

"Just stop it." Pero hindi ko siya sinunod.

Who are him to tell me what to do anyway?

Ngunit maya maya pa ay bigla siyang nagpreno! Gigil na nakahawak sa steering wheel, sunod sunod ang paghinga ng mabigat at nag iigting ang panga!

I checked myself but i'm just fine. Sunod naman ay binalingan ko siya.

Hinawakan ko siya sa balikat, "You, okay?"

"Get your hands off me." Mariin niyang sabi kaya napapahiyang mabilis ko itong tinanggal sa kanya.

"Just drive safely, please." Nag iwas na ako ng tingin.

I suddenly felt stupid! Damn Montegracia for making me feel like this! WHAT THE HELL IS HIS PROBLEM!? TSSSSSK! BAHALA KA SA BUHAY MO, BWISEEEET!

Hindi nagtagal ay nagmaneho na siya ulit. And that's the last thing i remembered coz' i did felt asleep..

--

"Hey."

"Hmmm, mamaya pa pasok ko. Five minutes.."