Chapter 34: Muffled the sick
~
"Sorry na, Ma. E sobrang busy po kasi talaga.."
(Oo na. Basta mag iingat ka 'dyan ha. Wag mong kalimutan kahit ang magtext man lang!)
"Opoooo. Sa sobrang pagod ko kasi minsan, nakakatulugan ko na. Nakakalimutan to be precise! Ang dami ko kasing iniisip e." Ngumuso ako.
(Baka mabaliw ka 'nyan.) Narinig ko ang tawa nito sa kabilang linya.
"Matagal ka na kayang baliw," Sinamaan ko ng tingin si Montegracia na nasa tapat kong upuan kung saan kumakain ng niluto niyang.. (*Q*) Tapa! Yeyyyyyy! My favorite!
(May kasama ka ba?)
"Po? Naku, wala po! Ako lang nandito sa dorm. Wag mo nga akong takutin, Ma!"
Huhuhuhu sorry Ma. White lies..
Unfortunately, sira ang camera ng computer sa bahay kaya hindi kami makapag skype ni Mama at di makita ang isa't isa. Kaya naman normal na tawag lang ang nagawa ko..
Syempre! Gamit ang phone ng Human version of headache dahil kasalukuyang empty batt ang akin.
"I miss you, Ma."
She heaved a sighed on the other line.
(I miss you too. Pinapakamusta ka ng Nanay, Tita Viel, Tita Glade at mga pinsan mong si Deinese, Shayie at Lem.)
"Miss ko na din sila.. e si Cai po ba? Gwapo pa din? Ha?" Tumawa ako.
"Lagi kang binabanggit 'nun. Miss na daw niya ang ate niyang panget. Hahahahaha!)
I pouted even more. (Humanda kamo siya sa panget niyang ate pag uwi! Ilang araw na lang..)
(Makakarating. Siya, ibaba ko na at tatapusin ko pa 'tong mga ginagawa ko sa opisina ng makauwi na ako.)
Tumusok ako ng tapa na nasa plato at kinain ito. Nom nom nom! Charaaaaaaap!
Napatingin ako kay Montegracia na kasalukuyan ngayong umiinom ng tubig habang nakatingin sa akin na nakataas ang kilay.
Ano na naman ba ang problema ng isang 'to? Kuuuuuu, pasalamat siya at niluto niya ang favorite ko! Kaya abswelto muna siya sa mga pang ookray ko. Hehehehehehehe.
"Okay.. ingat ka po sa pag uwi. I love you."
(I love you too. Mag iingat ka din 'dyan! Magtext ka ha! Bye!)
"Babush din!"
After exactly the call ends, he coughed. Like some love songs music, non stop! Hugot pa more, ughhhh. (>_>)
Luh, nabilaukan ata ang loko!?
Agad ko siyang dinaluhan na nasa katapat kong upuan at pwesto para tapik tapikin ang kanyang likod. Mamaya matigok pa 'to, e di kargo ko pa!? Saka di pwede! May misyon pa kami noh!
"Aish, yan kasi! May nalalaman ka pang pataas ng kilay a? 'Yan tuloy napala mo." Hinagod hagod ko pa din ang likod niya.
Umiling lang ang kolokoy. "Tsssss."
"Ano? Okay kana ba?"
He just give me a short nod.
Nang makitang ayos na nga siya ay bumalik na din ako sa upuan. At nagpatuloy na din ako sa pagkain. Nasa dining table kami ngayon.
Si Apple naman ay 'ayon at tulog pa din. Sobrang pagod niya siguro emotionally at physically kaya 'ganun na lang.
Isiniwalat ko na din pala kay Montegracia ang natuklasan ko tungkol kay Jimver Bonaobra. Nakita ko na ang itsura niya at hindi siya ang hinahanap namin na nagngangalang Kester! Case closed na din siya. Ang natitira nalang ay si Seth Austria.
BINABASA MO ANG
When love bleeds red
Science FictionJust how far would your curiosity will take you? To the rim of saving the world? Or to the brink of cold death? Just how far?