When love bleeds red

Chapter 35: Revelation and inhibition

Chapter 35: Revelation and inhibition

~

I woke up alone. Where the hell is that Human version of headache!? Mabilis akong tumayo para hanapin siya pero napatigil akong makarinig ng mga boses na nanggagaling sa hapag kainan.

I recognized his voice of course, while the other one.. hindi kaya? Hindi kaya kay Apple 'yun? Gising na siya? Mabuti naman! Thank god!

Dumiretso muna ako sa banyo para maghilamos at mag ayos ng sarili. I should atleast look presentable. Sabi kaya sa nabasa ko, if we go out daw we should dressed up like we're about to meet the love of our life! I mean-- oh goodness! Why am i even saying this? Nevermind. But that's to be considered right?

Nang matapos ay dumiretso ako sa pinanggagalingan ng mga tinig.

Montegracia derided. "Why don't you just tell us everything!?"

"I can't.."

"What's going on here?" Bungad ko sa kanila na magkatapat na nakaupo habang umiinom ng kape.

"You see, we have a little problem here.."

"Little, huh?" Namewang ako sa kanya.

Ang gulo talaga kausap nitong taong 'to e. Kuuuu Montegracia, ewan ko sayo! Kagabi sabi sabi, just fine. Taas na ng lagnat, just fine! Mukha mo! Urur.

Tinaasan lang niya ako ng kilay. Pagkakuwa'y tumayo. San naman ang punta nito?

"Saan ka pupunta? Magaling kana ba? Tss!"

He showed his infamous sly smile. How i missed it-- WHAAAAAAAT! WALA, WALA, WALA! WALA AKONG SINABI A.

These shitty feelings getting out of hand, dang it.

"Ako pa,"

Inirapan ko nalang, ge, sabi mo e.

Sinulyapan ko naman ngayon si Apple na mukhang kanina pa kami pinapanood. Matalim ko siyang tinitigan. Nakita ko namangnapalunok siya sa takot at gulat. 'Yan, ganyan! Kabahan ka.

Raising my brows i asked. "Magsasalita ka ba o pipilitin pa kita?"

Again, i saw him gulped. Huhuhu effective ba ang acting ko? Hehehehehehehe. Hindi ako maarte pero pwede akong umarte, hihihi.

E kasi naman 'tong mansanas na 'to e! Tatlong araw nalang ang natitira sa amin noh!? Tapos hindi pa makikisama. Lagot talaga siya saken!

"Sasagot ka sa tanong ko o hihilahin ko pa 'yang dila mo?"

I gave him a blank stare. Feels ko talaga efficient at kapani paniwala ang acting ko e. Enjoy kaya 'to!

Nang hindi pa din siya sumagot ay dahan dahan akong pumunta sa direksyon niya hanggang sa bago pa ako tuluyang makalapit ay nagsalita na ito.

"O-oo! O-oo na."

"Anong oo na? Ayusin mo."

"O-oo na, magsasalita na ko!"

"Good." Mabilis akong umupo sa upuan kanina ni Montegracia, nagdekwatro at nangalumbaba sa kanya.

"Soooooo, saan na nga ba tayo?" I plastered a lopsided grin. He just sighed.

Saktong bumalik ang Human version of headache at nilapag sa harap ko ang hawak na kape. Oh! Sa kusina pala galing.. sweet.

"Thanks."

Inahain na din niya sa lapag ang fried rice, bacon, ham and eggs. Langhap sarap, yummeeeh!

"We'll talk while we eat." Saka siya umupo sa tabi ko at nagsisandok na kami ng pagkain kaso..