Chapter 21: As the wilds maul
~
"Yannieeeeee! Wake up na! Malilate ka if you continue sleeping like that!"
"Hmmmm.."
"Huuuuuuuuy!" Nararamdaman ko ang bahagyang pagyugyog ni Fabienne sa katawan ko kaya naman napabangon ako ng tuluyan!
Nakita ko siyang nakasuot na ng uniform. Ang aga naman neto— Whut? WHUT THE HELLLLLLL!?
Napatingin ako sa wall clock ng aming kwarto at quarter to six na! Shit malilate ako sa class ko na alas siete ang simula!
"Finally at you're gising na din!"
"Bakit ngayon mo lang ako ginising?" Coz' obviously, my alarm clock is not enough to wake me up. Kita mo nga't di ako nagising oh!
Nagkibit balikat siya. "No, kanina pa kaya but you're still tulog mantika."I hurriedly went to the bathroom.
"Una na me, have lots of things to do pa kasi! I'm done eating umagahan sa cafeteria but i did buy you sandwich naman, di ko alam what you want to make kain e. Take it nalang okay? Byieee!" Pahabol niyang sigaw hanggang sa narinig ko nalang ang pagsarado ng pinto hudyat na nakaalis na siya.
Not long enough ay natapos na din ako at umalis na bitbit ang sandwich na binili ni Fab. Napatingin pa ko sa wrist watch ko. Have 4 minutes left before the class start!
Tinakbo ko na ang distansya pero maya maya din ang tigil ko sapagkat ipinagbabawal ang pagtakbo sa mga hallway. Kakaunti nalang din ang mga nasa labas, paniguradong nasa kanya kanya ng silid ang bawat isa!
Pagdating ko sa room namin ay ganun na lang ang gulat ko at walang kahit na sinong tao. Nasaan ang mga estudyante dito? Wala bang pasok?
"Let's go.."
"Huh?" Nagtataka akong napatingin sa kanya na nakasandal sa bakal na hawakan ng hallway.
Ganun parin ang epekto niya, maangas at malakas ang dating. Pero hindi niya ako sinagot bagkus ay hinawakan ako sa palapulsuhan at namalayan ko nalang na he's dragging me to god knows where!?
"Teka, teka nga—" Tumigil ako kaya napatigil din siya.
"Nasa music room sila. May activity ngayon sa music class that includes playing piano, violin and even singing, related to classical period."
Nanlaki ang mga mata ko ng unti unti niyang nilapit sakin ang mukha niya!
"Ikaw.."
I suddenly felt a lump on my throat! "A-anong ako?"
"Anong inihanda mo? Anong tutugtugin mo?" I put my palm on his face then did the face palm to him. He's just too close!
"S-sorry! Wag ka kasing ganun Rashed! Masyadong malapit! A-ano, tara na nga!" Nagmartsa na ako't nagpatiuna sa kanya.
Pero narinig ko ang habol na paghalakhak niya kaya naman inis ko siyang nilingon.
"Anong tinatawa tawa mo dyan?" Hanggang sa may naalala ako.
Idiot! Hindi ko nga pala alam kung saan ang tinutukoy niya! Hindi ko alam kung saan pupunta! Kaya siguro siya tumatawa. (>3<)
"Tsk! Saan ba dito ang music room?" Mas lalo siyang napatawa sa sinabi ko. Na abno na din ang isang 'to.
Di katagalan ay nahimasmasan na ata siya kaya naman hinila niya akong muli at bago pa ko makapagsalita ay sinalubong niya ko ng matamis na ngiti.
"I'll take you there.."
BINABASA MO ANG
When love bleeds red
Science FictionJust how far would your curiosity will take you? To the rim of saving the world? Or to the brink of cold death? Just how far?