Melek Yüzlü Şeytan (gxg)

21. Hamarat Ev Sahibi.

Azra...
Teklifi yaparken hiç kabul edeceğini düşünmemiştim. Tamam deyince sevinçten bağırmamak için kendimi zor tutmuştum. Bu kadar da istekli olduğumu belli etmemeliydim. Kızı korkutup kaçırmak istemezdim ilk dakikadan. Zaten benden kaçıyordu.

Yüzüme gülümseme yayılırken "eve gidip bi kaç eşya alıp gelirim sen bekleme burda" dedi. "Yok ya sorun değil" dedim. "Uzatma işte Azra git gelicem merak etme ekmem seni" dedi. "Yok ondan değil de şey neyse tamam ben gidiyorm gelirsin" dedim "tamam". deyip arkamı ona dönmeden geri geri yürüdüm.

Oda gülümseyerek bana bakıyordu. Ardından arkasını dönüp eve girdi. Ben de elimi 'işte bu' dercesine yumruk yapıp kendime çektim. Ardından eve gittim. Etrafı toparlayıp Deniz'in gelmesini bekledim. İçimde garip bi heyecan vardı. Kalbim göğüs kafesimden çıkacakmış gibi atıyordu. Ah be Deniz Kızı ne duygular yaşatıyosun bana...

Deniz...
Azra'dan ayrılıp hastaneye girince üzerimi değişmek için soyunma odasına gitdim. Koridorda Zeynep'i görünce kolundan tutup "sen gelsene bi benle" deyip odaya sürükledim. Neye uğradığını şaşırarak " noluyo ya?" dedi. Kolunu bırakıp karşısına geçtim sinirle ona bakıp "napıyosun Zeynep acaba?" dedim sabahki satışını kastederek.

"İyiyim sen napıyosun canım?" dedi konuyu sapdırmata çalışarak. "Zeyneep!" dedim uyarıcı ses tonumla. İrkilip gözlerini kırparak "ya ne yapmışım ki?" dedi. Dişlerimi sıkarak "Sen Azra'ya niye uyuyosun? Niye onun dediğini yapıyosun?" dedim üzerine giderek. O da geri geri gidip "ha sen onu diyosuun" dedi uzatarak.

Sinirle ona bakınca yutkunup "aa benim bi hastam ölüyodu benim ona bakmam lazım hadi görüşürüz" deyip elimden kaçdı. Kaç bakalım Zeynep kaç elbet düşersin elime.

Hastaneden çıkdıktan sonra arabama doğru irellerken arkamdan biri gelip bana sarıldı. Omzumun üzerinden kim olduğuna bakarken Zeynep'in kedi yavurusu gibi bana baktığını gördüm.

Onun bu haraketine gülümserken "bana hala kızgın mısın?" diye sordu. Kafamı iki yana sallayıp ona döndüm "gel buraya şapşal" deyip sarıldım. "Bana kızgın kalmayacağını biliyodum zaten" dedi arabaya doğru irellerken. Arkasından göz devirip güldüm.

Arabaya binip çalıştırdığımda Zeynep elini çenesine koymuş bana bakarak "ee anlatsana ne yaptınız?" diye sordu. Kaşlarımı çatıp kafamı ona çevirdim "Zeyneep şımarma hemen" dedim.

Omuz silkip gözlerini devirip kafasını diğer tarafa çevirdi "amaan anlatma zaten ben kimim ki Zeynep kim ki zaten anlatma bana hiçbirşeyi" dedi ellerini göğsünde birleştirip sitem ederek. Kafamı ona çevirip "yalnız senin bu ajitasyonun bana işlemez canım" dedim arabayı eve doğru sürerken.

Eve geldiğimzde Azra'nı arabasının üstünde oturup beklerken gördüm. Arabayı park edip inecekken Zeynep "yollarını gözlüyo resmen" dedi imayla gülerek. Kafamı ona çevirip ters ters bakarken "ya ne var Deniz ya. Ne bu tavrının sebebi?" deyince kafamı Azra'ya çevirip ona baktım.

Bana gülümseyerek bakıyodu. Daha sonra Zeynep'in tekrar konuşmasıyla "hem siz öpüşmediniz mi?" sinirle ona dönüp gözlerimi açarak "Zeyneep!" dedim. "Ne? yalan mı?" deyince elimi ona doğrultup "Sus" dedim arabadan inerek.

Azra beni görünce yanıma gelip benimle uğraşmıştı her zamanki gibi. Zeynep de tıpkı bir film izler gibi izliyordu bizi. Onun yanında Azra'nın bu kadar rahat davranması beni rahatsız etmişdi doğrusu. Zeynep'in eline koz vermek istemezdim. Sonra bütün gün susmuyordu.

Biz konuşurken evimin önünde duran arabayla hepimiz oraya dönmüştük. Gelen kişileri görünce baya şaşırmıştım. Annem, teyzemler, hatta kuzenlerim bile gelmişti. Ben bu kadar kişiyi nasıl ağırlıycam derken kendim dışarıda kalmıştım.