ரேகாவிற்க்கு வெட்கம் சூழ்ந்து கொண்டது. அவளால் திவ்யாவின் ஆதிக்கம் செலுத்தும் பார்வையை பார்க்க முடியவில்லை. மெல்ல திவ்யாவை பார்த்தாள் நாணத்தோடு. திவ்யா மெல்ல புன்னகை செய்தாள். திவ்யாவின் கையில் இருந்த குழந்தையும் புன்னகை செய்தது.
திவ்யா: என்னடி செல்லம் வெட்கமா..
என்று குழந்தையை கொஞ்சும் தோரணையில் திவ்யா மெல்ல ரேகாவை கொஞ்சினாள். ரேகா அவளை பார்த்தாள். மெல்ல திவ்யாவின் கருப்பு நிற கோர்ட்டின் காலரை மெல்ல பிடித்து இழுத்தாள். செவ்விதழும், ரோஜாப்பூ இதழும் ஒன்றோடொன்று இணைந்தது. இருவரின் சுவாசக்காற்றும் இருவரையும் ஏதோ செய்தது. கல்லூரி ஹாஸ்டல் நினைவுகள் இருவரின் நியூரான்களிலும் இருந்து வெளியே வந்தது. திவ்யாவிற்க்கு, ரேகாவின் இதழ்களை கவ்விச்சுவைந்து கடித்து தின்று விட வேண்டும் என்பது போல் பேராசை. இருவரும் மாறி மாறி இதழ்களை சுவைய ஆரம்பித்தார்கள். திடீரென்று அம்பிகாபதி கிட்சனுக்குள் இருந்து
அம்பிகாபதி: திவ்யா. டீ வேணுமா காஃபி வேணுமா உனக்கு?
என்று கூறியவுடன் இருவரின் இதழ்களும் விருப்பமின்றி இடைவெளி விட்டுக்கொண்டது. இருவரும் சுய நினைவிற்க்கு வந்தார்கள்.
திவ்யா: இல்ல மா. இப்போதான் டீ சாப்ட்டு வரேன்.
என்று ரேகாவின் கண்களையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். அம்பிகாபதி உள்ளே இருந்து இரண்டு சில்வர் டம்ளர்களுடன் வெளியே வந்தார். ஒன்றே திவ்யாவிற்க்கும் மற்றொன்றை ரேகாவிற்க்கும் நீட்டினார்.
திவ்யா: ஐயோ வேண்டாமா. இப்போதான் சாப்பிட்டு வந்தேன்.
என்றாள் சற்று அன்பு கலந்த சலிப்புடன்.
அம்பிகாபதி: அட வெறும் மோர் தான் குடி.
என்ற சொன்ன அடுத்த கணமே அதை வாங்கிக்கொண்டாள். குழந்தையை அம்பிகாபதி வாங்கிக்கொண்டார். இருவரின் இடையிலும் அமர்ந்தார். இருவரின் இதயத்தின் இடையிலும் அமர்ந்தது போல ஒரு உணர்வு திவ்யாவிற்க்கு.
VOUS LISEZ
வன்மம் 18+
Actionஇது ஒரு பாவக்கதை. இளகிய மனம் கொண்டவர்கள் படிப்பதற்க்கான கதை அல்ல. முழுக்க, முழுக்க இருள் சூழ்ந்த மனித வாழ்க்கையின் பிரதிபலிப்பு தான் இந்தக்கதை. இதில் அதிகப்படியான ஆபாசக்காட்சிகள் வரும் காரணத்தினால் முன்கூட்டியே எச்சரித்துவிடுகின்றேன் இது திறந்த உள்ள...
