Home of Hopes (Caledonia Series #1)

Chapter 42

Chapter 42

Express

I looked at the side angle while simmering and making me feel and express the angle that I'm doing. I move my foot in front just to emphasize the outfit I'm wearing while leaning on the white stone. Isang click at tapos na at naramdman ko ang pag lapit nang mga stylist sa akin at ang make-up artist ko para sa retouch nang senyasan na sila. Inayos nila ang asymmetric belted wrap dress. My heels exhibit a bit just to make it fine and nice.

Tumingin ako sa director at tinuran kung ano pang dapaat gawin sa shoots na ito. It was my fit oufit and this was hopefully the last shoost for the day. My wavy hair was blown by the wind. I closed my eyes as the wind passed by and soaked on my skin. Nagmulat ako ng mga mata at panay sabi naman ng director sa akin kung ano'ng gagawin.

"Titled your head on the side. Close your eyes and feel the wind that is soaking and passing by, Miss Calla. Lean and hold on to the stone just to make the shoots more legit, all right?"

TUamngo naman ako sa gusto ng director namin. Tiningnan ko ang mga tao ta alam kong lahat ay pagod na at gusto ng magpahinga. Tumango ako at go na go talaga ako sa mga ganito. I can pose but they giving me a new idea and they just adding my posing just so the outift and the view gives justice.

Isang click pa at panay galaw galaw ko pa ng aking leeg para maging maganda. Sinunod ko naman ang gusto nila hanggang sa tumingin na ako sa kanila at ngumiti na.

They clapped as the director announced we were done. I thanked them as well as them. I hugged the director.

"You did great, Calla. We love you. I know this will be on top like you always did before and now that they missed you. I'm super sure they will make the sales and demand will rise."

"Thank you, Direct. "

She tapped my shoulder and nodded.

"Go on and change or you can scroll around. We can go together to New York around four."

Tumango ako at hinayaan nila akong maglibot-libot sa garden. May paparazzi pero hinahayaan ko lang. Sinalubong ako ni Victoria. Nagpakuha ako ng picture sa kanila habang ginaya ko lang ang angle kanina.

"Doing great for everything, Calla?"

Umahon ako sa posing at tiningnan ito. Nanlaki ang mata ko.

"Yeah! I hope you do too," I said and he was calling from his back.

Naramdaman kong nawala sina Victoria. Nagpatuloy ako sa paglilibot kahit maliit naamn siya kumpara sa hacienda namin.

Huminga ako nang malalim nang makita kong nasisiyahan ako sa isang puting kalapati. Dahan-dahan akong nagtungo roon kaso bigla siyang lumipad. Hinanap ko kung ano'ng dahilan ng paglipad niya na ang layo ko pa naman. Nilibot ko ang paningin hanggang sa napahinto sa asul na mata. Tumambol ang puso ko sa gulat nang makuta siya. Agad na namuo ang luha sa'kin at umahon na.

Umiling ako sa kanyang ngiti at tumalikod na. Pinahiran ko ang takas ng luha ko at pilit binabalewala ang presensya niya.

Lumiko ako hanggang sa makita na naman ang kalapati pero nang lumipad siya ay nasapo ko ang ulo ko at halos magmura sa kahinaan ng lakad ko. Isang marahan na kamay ang humila sa'kin kung bakit napabalik ako sa kanya. Nililipad ng hangin ang buhok ko hanggang sa nagtama ang aming mga mata. Napatingin ako sa agwat namin at lumayo roon. Ngumiti siya pero tinulak ko siya sa dibdib pero mas lalo niya akong hinigpitan sa kamay niya.

"Ano ba Paul? Nasasakatn ako!"suway ko sa kanyang hawak.

"Please, baka awayin ako ng asawa mo," matabang kong ani at pinanatili ang mata sa damo.