Kuzgun - Draco Malfoy ile Hayal Et

54.Bölüm

Raven 

Benedith hiç durmadan sert şekilde saldırmaya başlamıştı. Bileğini bir sağa bir sola kıvırıyor, Draco'yu zorlamaya çalışıyordu. Ancak Draco hiç de zorlanıyor gibi durmuyor, aksine sırf eğlenmek için sadece savunma yapıyor gibiydi. Sürekli Draco'nun göğüs kısmını ve karnını hedef alan Beneditch, hiç bir saldırısında başarılı olamadığını gördüğünde daha da sinirleniyor ve hata yapmaya başlıyordu. Draco eğer saldırmak isteseydi o hataları çok güzel bir şekilde kullanabilir, onu yere serebilirdi ama anladığım kadarıyla aklında bir şeyler vardı. Ona güveniyordum. Sonuna kadar.

Sonunda hırsı ve hızı sayesinde Draco'nun omzunda derin olmayacak şekilde bir çizik oluşturduktan sonra Draco sert bir hamleyle geri çekilerek bana baktı. Ona gülümseyerek baktığımı görünce o da gülümsedi ve Beneditch'e geri dönerek bu sefer saldırı yapmaya başladı. Bu sırada Hayden'ın kenara sinmiş ağladığını fark ettim. Yanına gidip onunla ilgilenecektim elbette ancak şuan sırası değildi. Draco'ya verdim tekrar tüm dikkatimi. Gerçek bir savaşçıymışçasına bir ileri bir geri adımlar atarak ona savunma zamanı bile bırakmıyordu. Sonunda ona benim öğrettiğim yarım dönüş hareketini uygulayarak eğildi ve o savunma yapmaya çlışırken karnını derince çizdi, geri çekildeğindeyse Draco durmadı. Bıçağı tutan kolunun iç kısmını da sert şekilde yaraladığında dahi durmadı.

Beneditch'in elindeki bıçağın düşmesi üstüne ona tekrar hamle yaptı ki Beneditch buna izin vermedi. Elini kıvırarak hançerini düşürmeye çalıştı. Ancak Draco bunun yerine hançeri çevirip ona doğru gelmesini sağladı. Benedicth sona kalan gücünü kullanarak ona kafa attı ve elindeki hançeri düşürdü. Artık ikisi de silahsızdı. 

Az önceki hareketi sebebiyle burnu, kolu ve karnı kanayan Beneditch ne olursa olsun pes etmeyeceğini belirterek gardını almıştı. Sadece kolunda bir çizik ve ufak birkaç darbe dışında sorunu olmayan Draco'ysa sırıtarak gardını almış ve ilk hamlesini yapmıştı.

Beneditch hem kan kaybından hem de yorgunluğundan olsa gerek artık doğru dürüst hamleler yapamasa da yine de karşı koyuyordu. Draco onu yere sermek için can atıyordu, uzun süredir idman yapamamış Beneditch'e karşın o haftalardır durmaksızın idman yapıyordu hem de ben bile bilmezken...

Birbirlerinin hamlelerini karşıladıkları bir süreden sonra sevgiliim onun hamlelerini başka hamlelere çevirerek kurtulmaya başladı. Bu da bir zamanlar bir şeyler paylaştığım, arkadaşım dediğim insanı iyice yordu ve sonunda karşılayamadığı, yüzüne yediği yumrukla yere serildi.

Bayılmıştı. Draco bana bakmadı, başka bir şeyle uğraşmadı. Yerden düşürdüğü hançerini aldı ve yüzükoyun yatan Beneditch'i, arkasına geçip saçından kaldırdı.

-O kadar kolay kurtulacağını mı sandın o***** çocuğu? Söyle lan! Aç o a**** kodumun gözlerini!

Belli etmemişti şimdiye kadar ama ciddi manada sinirlenmişti. Daha önce hiç böyle küfür ettiğini görmemiştim yanımda. 

Beneditch saçına uygulanan kuvvet ve sarsılmalarla uyandı. Gözleri yavaşça açılırken Draco sırıtmaya başladı ve elindeki hançeri boynuna dayadı.

-Söyle bakalım, kim kimi nasıl kontrol edecekmiş? Sen benim sevgilimi nasıl kullanırsın kodumun piçi! Ha, cevap ver?!

-Hâlâ ben kontrol ediyorum onu-

Sesi zor çıkıordu ama inatla Draco'yu kızdırmanın peşindeydi.

-Öyle mi? Peki bizim ormanda neler yaptığımıza dair en ufak bir fikrin var mı? İnan bana, harikaydı. Hiç olmadığı kadar güzeldi, defalarca...

Gülmeye başlamıştı, neredeyse kahkaha atacaktı. Beneditch'in yüzü ise iyice solmuştu, bunu beklemiyordu anladığım kadarıyla.

-Ve sen, durum böyle olmasaydı bile değil ona dokunmayı, onunla aynı havayı solumayı hatta onunla aynı gezegende olmanın ne demek olduğunu bile hatırlamayacaksın.