Kuzgun - Draco Malfoy ile Hayal Et

63.Bölüm

Draco Malfoy

Geldiğimizde çoktan ateşlerin içindeydi. Kurtulmak için hiçbir çaba göstermemesine ne sebep olmuş olabilirdi ki? Çıkardığımızda ve yakındaki kulübeye getirdiğimizde kötü hal- kimi kandırıyorum ki, berbat haldeydi! Kıyafetleri yanmış, saçı birbirine yapışarak normalin çeyreğine düşmüştü. Ama tüm o yanık yaralarına su toplamış vücuduna rağmen çok güzeldi. Lanet olsun, ben bunun olmasına nasıl izin verdim. Kahretsin... Yüzü tanınmayacak hâle gelmişti ve sorumlusu bendim. Asla gitmesine- yalnız kalmasına izin vermemeliydim. Lanet olasıca..!

-Draco!

Arkamdan bağıran sesle irkildim. Neden bağırıyordu ki, sağır değildim.

-Neden bağırıyorsun teyze? Ne var?

-Duymuyorsun ki. Annen patronus göndermiş, St.Mungo'dan kimseyi bulamamışlar ama Snape gelecekmiş, merak edersin diye düşündüm.

-Teşekkürler.

Kısa bir sessizliğin ardından yine konuştu Bellatrix.

-Draco...

-Hm?

-Böyle olmak zorunda değil, biliyorsun. Ben de başında durabilirim eğer yalnız kalmasını istemiyorsan. Onu canım pahasına korur-

-Mesele senin koruyup korumaman değil, onu daha fazla yalnız bırakamam. Korumak için de değil. En az onun kadar benim de ihtiyacım var bu birlikteliğe. Ben onun varlığına tutundum,o olmadan bir hiçim.

Yavaşça bileğini dudaklarıma değdirdim. Yanıkla karışan kokusunu derince içime çektim belki de son defa...

-Ne zamandır birliktesiniz?

-Uzun zamandır. Sizin Hogwarts'a geldiğiniz gün kavuştuk denilebilir ama. O zamandan bu yana ayrılmamak için her şeyi yaptık. Sonunda ise dayanamadım ve evlenme teklif ettim yakın zamanda.

Birkaç saniyelik sessizlik üzerine ilk defa gözlerimi Isabell'den ayırarak arkama döndüm. Bellatrix şaşırmışa benziyordu.

-O ne dedi peki?

-Kabul etti. 

-Son zamanlarda Narsicca'nın yüzüğünün parmağında olmadığını düşününce mantıklı geliyor... Ancak yine de bunu beklemiyordum. Ra- Isabell çok da evlenecek birine benzemiyor. Ama sana duyduğu bu aşk...

-Belki üzülmemem için belki ânı bozmamak için kabul etti ama etti. Benim için tek önemli olan o. Beni seviyor ve hayatının en büyük hatasını yaptığını söylese dahi bundan böyle, ondan asla ayrılmayacağım. Asla bırakmayacağım. Bir söz verdim, o da aynı şekilde. Sözünü tutacak. Tutmak zorunda...

Sözlerimin sonuna doğru elindeki tutuşumu sıkılaştırdığım Isabell hafifçe tepki vermiş, ağzını açarak mırıldamaya başlamıştı. Hemen ona yaklaşıp elimi acıtmayacak şekilde başına yerleştirdim.

-Al-x... Anne- Dr-

İsmimi sayıklıyordu. Daha ne yaşayabilirdim ki bundan kötü...

Üstüne baktığımda hâlâ yanık ve parçalanmış şeylerle durduğunu fark ettim.

-Bellatrix- ona, üstüne bir şeyler ver Isabell'in, bunlarla daha fazla duramaz.

Hızlıca odadan çıktığını duyduğumda yavaşça üstündeki kumaş parçalarından arındırdım onu. Çıkardıkça üşümeye, üşüdükçe ses tonu artmaya başlıyordu. Bellatrix birkaç parça kıyafetle dönünce kendi vücudumu üstüne eğerek sakladım onu kendimce. Normalde böyle bir durumda olmak istemeyeceğini bildiğimden yapıyordum. Bellatrix de hızlıca onları, erişebileceğim bir mesafeye bırakıp odadan çıkarak istediğim gizliliği sağlamıştı.