Kuzgun - Draco Malfoy ile Hayal Et

42.Bölüm

Raven

-Ben artık gideceğim. Bir dahaki toplantıda görüşmek üzere Raven... ve Draco.

-Tabi Lordum. 

İkimizde önünde kafamızı eğip gitmesini beklerken o benim çenemi hafifçe tutarak kaldırdı.

-Hâlâ en önemlisin. Bellatrix ve sen. Bunu değiştirme.

Bana imalı ve kesin şekilde söylerken -emrederken- ben kafamla itaatkâr şekilde onayladım.

Soğuk elini çekip gülümsedi ve cisimlendi. Ben derin bir nefes alırken Draco kolumu sertçe tuttu.

-Bu da neydi böyle!? Ne yapmaya çalışıyor! Merlin aşkına! Sana neden dokunuyor!

Kolumu anında çektim ve geriye adımladım.

-Öncelikle yaptığın şey paçayı kurtarmamı sağladı, teşekkür ederim. Sonrasında ise; KAPA ÇENENİ. Ne halt döndüğü seni ilgilendirmez.

-NE DEMEK İLGİLENDİRMEZ!? 

-BASBAYAĞI İLGİLENDİRMEZ. GERİ BAS.

Sesini fazla yükselttiğini ve üstüme geldiğini fark etmesini sağlamıştım. Gözlerini kapatp derin bir nefes aldı.

-Bak, özür dilerim sana bağırmamalıydım-

-Kes şunu. Senden iğreniyorum, uzak dur benden.

-LANET OLASI ŞEYİ DİNLE BİR!

-Ne anlatacaksın! Artemis'le aranızdaki 'bağın' gücünü mü! Hiç zahmet etme!

-KAPA ÇENENİ! HAYATINDA TEK BİR KEZ OLSUN SUS VE DİNLE! O BANA AŞIK DEĞİL VE BEN DE ONA AŞIK DEĞİLİM TAMAM MI! SANA YALAN SÖYLEMİYOR KİMSE. Sadece kafanda kuruyorsun.

-Söyledikleriniz peki? Kapıyı'selam yakışıklı' diyerek açması v-veya sana karşı hislerini bildiğini söylemesi-

-Önce sakin ol. Selam yakışıklı diye açması sadece espiriydi. Ayrıca bana karşı hisleri olduğunu söylemedi. 'Hislerimi biliyorsun benim de gururum var' dedi, bu da sizin kavganızla ilgiliydi. Dün gece sen uyuduktan sonra onunla da konuşmaya gittim. Bana seninle bir süre konuşmak istemediğini söyledi, hisler dediği buydu. Benim de bir gururum var demesi de normaldi çünkü birbirinize ağır şeyler söylemiştiniz ve bunları gururuna yediremiyordu. Yani... artk sakinleşmen gerekli...

-Ben... Artemis'den özür dilemeliyim- nerede- telefonum... telefonum... nereye koydum...

Kendi etrafımda dönüp bir yandan da telefonumu nereye koyduğumu hatırlamaya çalışıyordum. Mutfakta değildi, odamdan almıştım, Theo ile çıkmadan önce bir yere koymuştum ama nereye... salona hızlı adımlarla giderken arkamdaki adım seslerine aldırmadım. Ve işte oradaydı. Bembeyaz koltuk takımının üstünde öylece duruyordu. İlerleyip elime almıştım ki arkamdan gelen bir el beni arkama çevirdi.

-Bir dakika Draco. Kızdan özür dilemem lazım-

-Şhhttt...

Parmağını dudağıma bastırıp susmamı sağladı.

-Onlar bugün burada olmayacaktır. Ayrıca benden de özür dilemen gerekmiyor mu?

-Ben öz-

Cümlemi bitirmeme izin vermeden belimi kendine çekip sarılarak kafasını boynuma soktu. Derin nefesler alırken sıcak nefesini boynuma üfleyerek konuştu:

-Seni özledim... Kavga etmemizden nefret ediyorum...

-Özür dilerim Draco... Çok ani tepki verdim... Affet beni...