Kuzgun - Draco Malfoy ile Hayal Et

40.Bölüm

Isabell Alexa Rosier (Raven)

12.30 - 29.12.2010

Erkenden uyanmış olsak da sabahtan beri yataktan çıkmamıştık Draco'yla. Birbirimize sarılarak, öperek, koklayarak ve iltifat ederek geçmişti yaklaşık iki saat. İkimizde şikayetçi durmuyorduk ama midelerimiz aynı fikirde olmamalıydı ki guruldamaya başlamışlardı.

-Drayy... Hayatım... Kalkalım artık acıktın sen.

-Sen de acıktın. Gel hadi.

Yavaşça doğrulduk ve elini belime koyarak kendine çekti beni.

-Her şey güzel olacak... Korkmana gerek yok.

-Teşekkür ederim Dray, bana destek olman çok değerli. İyi ki varsın...

-Sende güzelim, ama bir süre daha var olmak istiyorsak artık kalkalım çünkü açlıktan ölmemize az kaldı.

Güldüm ve o ayağa kalktıktan sonra onun tarafından kalktım. Kokusu çok ayrı bir şeydi... Çok yumuşak ama bir o kadar da keskin. Parfümünün kokusu tam olarak böyle değildi. Tende fark ediyordu kokular. Ve onun teni, parfümüyle bütünleşmişti... Tamamen.

Arkasından odadan çıkıp adımlarını takip ettim. Fazla düşünceli olduğum için nereye gittiğimize bakmamıştım. Bunu Artemis'in kapısına geldiğimize fark etmiştim. Kapıyı tıklattı.

-Artemis!

-DRACO! Ne yapıyorsun! Ben onun yüzünü görmek istemiyorum şuan!

-Bana güven, güzelim.

-Ama-

-Güvenmiyor musun?

-Off, Draco...

Kurduğu cümlenin üstüne söz söylemek istemedim. Aramın tek mükemmel olduğu insanla açılmasını istemedim. Sanki onunla da açılırsa bir hiç olacakmışım gibi hissediyordum. Derin düşüncelerimden ayıran, kapının açılması oldu.

-Efendim, yakışıklı?

Ben Draco'nun arkasında dururken böyle söylemezine sinir olmuş ve kıpırdamamıştım. Ne yapacağını merak ediyordum.

-Aslında, Artemis-

-Drakie, lütfen bana Isabell deme. Onu görmek istemiyorum şuan.

-Ama, Art-

-Hayır, Draco. Başka bir şey?

-Bir dinlesen-

-Benim hislerimi gayet iyi biliyorsun, Draco. Yanıma o küçük minnoş sevgilin hakkında konuşmaya gelme. Benim gururum yok mu?!

-Artemis-

-Draco bu kız neyden bahsediyor?!

-Bi'tanem-

-Vayy, demek bizi dinliyordun ha?

-BENİ ÇILDIRTMA ARTEMİS! DRACO'YA NE DEDİN SEN AZ ÖNCE?!

Sinir küpüne dönmüş şekilde Draco'nun tutma çabalarına karşı geliyordum.

-Ne dediğimi duydun, bücür. Ben odama geçiyorum, Draco. Bu gidince konuşmak istersen hâlâ burada olacağım.

Elimi havaya kaldırıp duvarda boğazından asılı şekilde durmasını sağladım.

-SEN. BİTTİN. İĞRENİYORUM SENDEN! BENİM SEVGİLİM O! NASIL BMYLE BİR ŞEY YAPABİLİRSİN!

-Raven, yanlış anladın hayatım-

-KAPA ÇENENİ DRACO!

Kafamdaki her bir saç teli havada yükselmişti. Bu çok sinirli olduğum zamanlarda oluyordu.