"Benim güzel ateşim... Sana yalan söyledim."
Gözleri aralanmış kız, ona anlamak ister gibi bakıyordu. Siyah incilerinden yayılan ışıltı bir kulu kör edecek kadar büyüleyiciydi.
"Senden bir şey değil bir çok şey bekliyorum Ahu Nar."
"Korhan..."
"Seni...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm hakkındaki düşünceleriniz için sabırsızlanıyorum. Ve afişleriyle beni çok mutlu eden destinaavci, sana bir kez daha teşekkür ediyorum😘😍
Bedenini, haşlayacak kadar sıcak suyun altında kırk dakikadan fazla tutuyordu. Ama "somut acı soyut acıyı bastırabilir" tezi neden onunla çürüğe çıkıyordu anlamadı. Kalbindeki acı yanan teninden daha güçlü olduğu için mi kıvranıyordu hâlâ?
Acıdan ölmek mümkünmüş, bunu da öğrenmiş oldu.
Bunu ona Ahi öğretmemiş olsaydı keşke!
Yalvar yakar bir kaç bilgi alabilmişti kardeşinin ölümüyle ilgili.
Olay yerinde yapılan araştırma intihar! Adli tıp raporu intihar!
Ama onların bilmediği bir şey vardı. Dünyadaki sekiz milyar insan bir araya gelse ve 'onlar intihar ettiler' dese Ahu yine de inanmazdı.
Bunu Ahi için değil Sûhan için de söylerdi. O kız milyonlarca hayal kurabilen, bunlarla bile mutlu olan biriydi. Kendi canına kıyacak insan geleceğe dair tek bir kelimeyi dilinden düşürür müydü hiç? Ahi'nin gözlerine nasıl baktığını biliyordu. Mucizeye bakar gibi bir bakıştı.
Ahu hiç birine öyle bakmamıştı mesela. Bu dünyaya ait değilmişçesine bir hayranlık gizliydi. Bir insan bir insana bu kadar güzel bakarken karşısında ölebilir miydi?
Sıcak suyun etkisiyle buhar olan aynayı eliyle sildi. Islak saçlarından hala su sızıyordu. Eli raftaki küçük makasa gitti. En son üniversiteye hazırlık yılında kesmişti saçlarını. Ahi kıyameti koparmış, günlerce konuşmamış üstüne üstlük her göz göze geldiklerinde büyük bir günahkara bakar gibi bakmıştı ona. Kendini affettirmek için haftalarca kölelik yapmıştı resmen.
Çocuk gibi "bok gibi olmuş saçların" diyen birine rahatsızlığını, uzun saçın yoruculuğunu anlatmak gerçekten çileden çıkaran bir eylemdi o zamanlar.
Ağlamayacağına ne kadar söz verse de gözleri dinlemiyordu işte onu. Tüm gökyüzünün bulutları sözleşmiş gibi bu kışı onun gözlerinde geçirecekti sanki.
"Parmaklarım dolaşmıyor, hemen bitiyor saçların!" diyen ses sürekli yankılanıyordu zihninde.
"Kokusu bile değişmiş, uzunken farklı kokuyordu..."
"Aptal kız, bok gibi olmuş! Ahu öremiyorum ben bunları!"
"Bir daha kes o saçlarını tıraş bıçağıyla dazlak bir Ahu yapmazsam beni tüm Sakarya elden geçirsin!"
