"Benim güzel ateşim... Sana yalan söyledim."
Gözleri aralanmış kız, ona anlamak ister gibi bakıyordu. Siyah incilerinden yayılan ışıltı bir kulu kör edecek kadar büyüleyiciydi.
"Senden bir şey değil bir çok şey bekliyorum Ahu Nar."
"Korhan..."
"Seni...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ahu duyduklarını hazmetmek için biraz zaman tanıdı kendine. Ya da konuşabilicek güce ulaşmak için soluklandı.
Normalde sevmezdi insanlarla uzun süre göz göze kalmaya. Ama tuhaf bir adamın karşısında olmak bu konuda da iradesine bir çentik atıyordu. İstemsizce adam gözlerini üzerinden çekmeden kendisi çekilemiyordu. Kötü olansa Korhan Yıldıray anlatmak istediğini sözlerinden çok gözlerinin baskısıyla aktarmak isteyen biriydi.
"Haklıyım..."
Sesi olabildiğine kısık çıksa da karşısında göz kapaklarını kapatıp açarak onu onaylayan adam duymuştu.
Ahu biliyordu en başından beri bunun bir cinayet olduğunu ama herkesin de bilmesini istiyordu. Kimse kardeşi için "cehennemlik" diye düşünemezdi. Ahu öleceğini bilse Ahi'nin adını kirlettirmezdi!
"Burda sana ihtiyacım olan kısım ortaya çıkıyor Ahu Nar. Ben kardeşini tanımıyorum, ben Sûhan'ı bile doğru düzgün tanımıyormuşum, yol gösterenim olacaksın."
Sert ve kararlı sesini çatlatan tek bir kelime "tanımıyormuşum" oldu. Bir serzeniş değil de büyük bir utanç kaplıydı o kelimede. Korhan kardeşiyle iyi anlaşırdı ama Ahi onun için de ne kadar derin bilmiyordu işte. Karşısında ki kız zerre şüpheyi içine değdirmezken Korhan 'ne yaşadın?' diye sorgulamıştı kardeşini. Tereddüte düşmüştü. Mesleğinin getirisi her şeyi sorgulayan bir yapısı vardı ama bu onlardan biri olmamalıydı.
"Tam olarak ne yapmam gerekiyor?"
"Ben bu işin kısa zamanı kapsayan, plansız bir cinayet olmadığını düşünüyorum. Senin ve benim fark etmediğimiz bir şeyler yaşamışlar. Bilmiyorum istemsiz olmadık birilerine, bir olaya bulaşmışlar. Çok güzel bir düzenek var, anlık bir cinayet bu kadar güzel örtpas edilemez."
"Sûhan neden yurtta kalıyordu?"
Gelen soruyla Korhan söyleyeceklerini öylece yuttu. Sadece bir saniye duruşundaki keskinlik kırılmıştı ama yine kendini toparlama da sıkıntı yaşamadı.
"Buradaki ofis, ortağımın gözetiminde ilerliyor. Ben Ankara'da çalışıyorum çoğunlukla. Onu sürekli yalnız kalacağı bir evde bırakmak yerine yaşıtlarının bulunduğu kaliteli bir yurtta kalmasını tercih ettim. O da böyle olmasını istemişti zaten."
"Ama onu çok az görüyordunuz."
Korhan dişlerini sıktı. Sorgulaması gereken konuların dışına taşmamalıydı bu kız. Onu ilgilendirmeyen detaylar neden gündemindeydi ki?
"Bu bizi ilgilendiren bir konu, sen seni ilgilendirenin dışına taşmamaya çalış lütfen."
Bir ricadan çok had bildiren, kızan bir uyarıydı yaptığı. İstemsizce sesi de sert çıkmıştı bir tık. Korhan, Ahu'yla seviyeli ama verimli bir ilişki kurmanın derdindeydi. Ültimatomu kız tarafından net anlaşılmıştı gördüğü kadarıyla. Ahu yorum yapmadıysa da hafif kıstığı gözleriyle onaylamıştı.
