"Benim güzel ateşim... Sana yalan söyledim."
Gözleri aralanmış kız, ona anlamak ister gibi bakıyordu. Siyah incilerinden yayılan ışıltı bir kulu kör edecek kadar büyüleyiciydi.
"Senden bir şey değil bir çok şey bekliyorum Ahu Nar."
"Korhan..."
"Seni...
Günaydın canlarım. Bir takım aksilikler var, bir türlü çözemedim. Bölümün tamamını tek bölümde atamıyorum. Düzelttiğim harf hatalrı başa sarıyor sürekli. Geceden beri uğraşmaktan deli çıkacağım. Şimdilik yarısını atıyorum, sözümü tutamadım kusura bakmayın. Akşama kalanını yeni bölümde derleyip atmaya çalışacağım.
Ve teşekkür etmek istiyorum. Bölümümün boynu bükük diye ne kadar emek vermişsiniz. Valla bu kitabı ayakta tutan beş on kişi var, hakkınızı asla ödeyemem Çok sağolun🖤
Şey... Akşama bölüm gelecek nasıl olsa diye bu bölümü es geçmeyin olur mu👉🏻👈🏻
Öpüyorum hepinizi, güzel bir gün olur umarım😘
BÖLÜM-28
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ahu üzerlerine koşturan adımlarla gelen kadına nasıl tepki vereceğini bilemedi. Eli bilinç dışı Korhanın eline daha sıkı kenetlenmişti.
Korhan tekrar "anne" diye seslenecek oldu ama sesi çok cılız çıktı. Bir anda adımları duraklayan kadın kucağındaki kediyi yere indirip iki kolunu da açarak Ahuya sıkıca sarılmıştı.
"Bitti mi Derya? Geldiniz mi? Bitti mi?"
Ahunun göğsüne yumruk gibi inen sözler ağzını açamamasına neden olmuştu. Put kesilen bedenine can simiti gibi sarılmış kadının kokusundan başka hiç bir şeyi duyumsayamıyordu.
"Anne... Dur lütfen anne!"
Korhan annesinin koluna sarılan eliyle onu çekmek istedi ama annesi büyük bir güçle hâlâ Ahuya sarılıyordu.
"Ben çok yalnız kaldım Derya. Atilla abim gitti, sen gittin, Tarık gitti kimse yoktu. Ben çok yalnız kaldım."
"Anne ne olur dur! O Derya değil ne olur annem..."
Ahu sıkı sıkı kapadığı gözlerini araladığında Korhanın ona çok büyük bir hüzünle baktığını gördü. Bedenini ablukaya alan kollardan kurtulmak için hiç bir şey yapmıyordu.
Buraya gelirken neyle karşılaşacağını hiç düşünmemişti ama düşünse bile bu asla tahmin edeceği bir şey değildi.
Bilinçsizce iki yanında kaskatı kesilmiş kolları ona sıkıca sarılan kadına dolandı. Ona bakan hüzünlü gözlere dolandı siyah gözleri. Korhanın zorla yutkunduğunu gördüğünde içi daha çok ezildi.
"Nurperi teyze..."
İki kelimeyi kullanmak hiç bu kadar zor olmamıştı. Sesi çıkar çıkmaz da bedenindeki gevşeme derin bir soluk almasına neden oldu. Ondan ayrılan kollar ve geriye çekilen bedenle omuzlarını dikleştirme ihtiyacı hissetti. Zayıf duramazdı şu an.
