Marry Me, Professor (Complete)

MMP-5

FREEN's POV

I can't help but to groan because of my hangover. Naparami kase ang inom ko kagabi sa bar na pinuntahan namin ni Rhae. I can't even clearly remember how I drove home that night.

"What's with that face? Are you okay?" Rhae asked worriedly.

"Hangover," I shortly replied. Mabilis namang nagbago ang ekspresyon nito. Ang kaninang pag aalala ay napalitan ng natatawang ekspresyon.

"Mukang naparami inom mo kagabi. Hindi pala dapat kita iniwan don," natatawang sagot naman nito na hindi ko na sinagot. Nagpaalam na din naman agad ito dahil may pupuntahan pa s'yang klase.

Naglakad nalang papunta sa office ko at doon ay agad na sumandal sa swivel chair ko. I closed my eyes hoping na mawawala na din ang sakit ng ulo ko, but it didn't happen.

When I noticed that I only have fifteen minutes before my first lecture ay inayos ko na ang mga gamit ko. Kahit masakit ang ulo ko ay kailangan ko pa ring magturo. My hang over isn't enough reason for me to skip this lecture hour.

All the students inside of the classroom greeted me right after I entered, except of this one student who's resting her head at her table.

"Good morning, students," malakas na bati ko sa kanila. Sinadya ko talagang lakasan para marinig ako ng natutulog kong estudyante. Nag angat naman ito ng ulo n'ya at mabilis na tumayo matapos akong makita. She's the same student who fall asleep during my lecture last time.

I hate students who are sleeping in my class but since kakapasok ko palang at hindi pa ako nagsisimulang magturo ay pagbibigyan ko s'ya.

All of my students are paying attention on my discussion and that's what I want. I like it when my students keep their focus on me while I'm teaching. I don't want them to waste their time sitting inside of my class and going home without gaining new learnings from me.

I was busy discussing our topic when I noticed that one of my students are having a war with sleepiness.

I felt a sudden vexation because of that. I am teaching despite of this fvckin' hangover but she has the urge to try to sleep in my class.

"If you find my subject boring you can leave my class anytime." Napansin kong umayos ito ng upo at pinilit na makinig sa lesson ko. Hindi ko naman na ito pinansin at nagpatuloy nalang ulit.

Nang matapos ang discussion namin ay napansin ko na naman na nakatukod ang kamay neto sa armchair n'ya ay pilit na idinidilat ang mga mata n'ya.

Isa isa nang nagsilabasan ang mga studyante pero nanatili akong nakatayo sa unahan. Nang mapansin kong lalabas na din ang studyanteng kanina'y muntik nang makatulog sa klase ko ay nagsalita ako.

"Miss Apostol, come to my office after your next class." Napahinto ito at halatang gulat na tumingin sa'kin. Mukang nag aabang pa ito ng sasabihin ko pero hindi na ako nagsalita. I get my bag and leave the classroom without saying anything again.

Agad akong dumeretso sa next class na tuturuan ko. Dalawang oras din iyon pagkatapos ay lunch time na.

Pakiramdam ko ay naging mabilis ang takbo ng oras. Nandito na ako ngayon sa office ko and I am waiting for that Apostol to arrive. And speaking of her, mukang s'ya na iyong kumakatok.

Hindi nga ako nagkamali dahil pagbukas ng pinto ay pumasok na ito. Nakayuko itong naglakad palapit sa table ko. Deretso lang ang tingin ko sa mukha nito pero hindi ako nito magawang titigan pabalik.

"Good m-morning, Prof. Salvatore, b-bakit n'yo po ako p-pinatawag?" I can hear the nervousness in her voice.

"Do you find my subject boring?" Deretsong tanong ko na mukang ikinabigla nito.