Τα χρονικά της Γαία

32. Οι συνέπειες της υπέρμετρης φιλοδοξίας

Ο στρατός της Θέρια οπισθοχώρησε και άφησε τα εδάφη της Ροζάρια. Όμως με αυτόν τον τρόπο, χάσαμε έναν σύμμαχο. Η απληστία είχε υπερισχύσει της συντροφικότητας και χτυπηθήκαμε πισώπλατα.

Παρόλα αυτά, επιβιώσαμε όμως έπρεπε να είμαστε προσεκτικοί. Εκτός από το πεδίο μάχης που έμενε ανοιχτό στον νότο, έπρεπε να υπάρχει ισχυρή φύλαξη των δυτικών συνόρων. Για το λόγο αυτό, ο στρατός των Άλιστερ διαμελίστηκε ξανά.

Ο Ντομινίκ με το τάγμα του θα στρέφονταν στα δυτικά ενώ ο αρχιδούκας με τον υπόλοιπο στρατό θα έμενε στην πρωτεύουσα να προστατεύει τη βασιλική οικογένεια και τη πρωτεύουσα προκειμένου να μην επαναληφθεί το λάθος του παρελθόντος.

Ευτυχώς, ο πρίγκιπας απέσυρε τις κατηγορίες του απέναντι στον αρχιδούκα, διαφορετικά, θα άνοιγε επιπλέον εσωτερικό ζήτημα κάτι που δεν μπορούσε να έχει τώρα το βασίλειο. Όμως ήταν πραγματικά απογοητευτικό που οι επόμενες γενιές της βασιλικής οικογένειας είχαν ξεπέσει τόσο.

Έκανα μερικές κουβέντες με αξιωματούχους του παλατιού που είχαν την ίδια άποψη με εμένα. Ανέφερα μέχρι και τους άδικους κανόνες που είχαν εγκαθιδρυθεί και πως αυτοί οδηγούσαν το βασίλειο στην καταστροφή.

Προσπάθησα να τους εξηγήσω το παράδοξο στους αρχαίους μύθους και στην μετέπειτα ιστορία, τονίζοντας ότι το αίμα δεν σήμαινε αυτόματα και άτομα με ικανότητες.

Φυσικά, όλη αυτή η κίνηση γινόταν κάτω από τη μύτης της βασιλικής οικογένειας. Όμως ο αρχιδούκας με είχε καλέσει να τον συναντήσω αυτοπροσώπως. Αυτό δεν ήταν τυχαίο, μάλλον είχε μάθει.

-«Βαρώνε Κάμπελ, τι προσπαθείς να κάνεις;» ρώτησε με ένα αυστηρό τρόπο.

-«Να σώσω τη Ροζάρια. Όλοι εθελοτυθλούν και ακολουθούν μια ανόητη παράδοση που μπορεί να οδηγήσει στον όλεθρο το βασίλειο. Για μένα, το αίμα δεν έχει καμία σημασία. Ακόμη και κάποιος εντελώς άσχετος με τους Ρόουζγουντ να πάρει το θρόνο, δεν θα με πειράξει αρκεί να είναι ικανός ηγέτης.» του απάντησα ειλικρινά.

Τα λόγια μου μπορούσαν να θεωρηθούν λόγια προδότη αλλά ο αρχιδούκας δεν είχε διάθεση να με συλλάβει. Τον κοίταξα κατάματα.

-«Προετοιμάζω το έδαφος, αρχιδούκα. Όταν ένας πραγματικά ικανός ηγέτης εμφανιστεί στη Ροζάρια, δεν θα βρει κανένα εμπόδιο να καθίσει στο θρόνο.» απάντησα.

Ο αρχιδούκας είχε μείνει σιωπηλός και σκεφτικός. Δεν φαινόταν θυμωμένος. Ίσως επειδή ο ίδιος αντιλαμβανόταν το μέγεθος της σοβαρότητας και το γεγονός ότι έπρεπε να ληφθούν κάποια μέτρα. Έπειτα δεν ήταν απαραίτητο να αναλάβουν οι Άλιστερ την διακυβέρνηση επειδή είχαν το αίμα των Ρόουζγουντ. Φυσικά, δεν θα ήταν και αδύνατον.