Τα χρονικά της Γαία

63. Ο παράδεισός της

Οι παιδικές φωνές αντηχούσαν μέσα στο χιονισμένο τοπίο. Ένα αγόρι και ένα κορίτσι φορώντας τα ζεστά ρούχα του βορρά, κρατώντας δύο σπαθιά ξύλινα και έχοντας την σωστή στάση του σώματος, εξασκούνταν στο σπαθί.

Δίπλα τους στεκόταν αγέρωχη η ισχυρή γιαγιά τους. Όταν γινόταν εκπαιδευτής, με πόνο καρδιάς γινόταν σκληρότερη και αυστηρότερη. Παρακολουθούσαμε με την Ντάλια από μακριά την πρόοδο των δύο με περηφάνια.

Ο Μικαέλ ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερος αλλά η Γιοζεφίνα έδειχνε να έχει μεγαλύτερο ταλέντο στο σπαθί και στις πολεμικές τέχνες. Αναστέναξα. Παρόλα αυτά, δεν με ένοιαζε ιδιαίτερα.

Ο γιος μου μπορούσε να ακολουθήσει τα βήματά μου και να γίνει ένας ισχυρός στρατηγικός σύμβουλος.

Η Ντάλια μου έπιασε το χέρι. Γύρισα και την κοίταξα. Στο πρόσωπό της έλαμπε ένα πλατύ και χαρούμενο χαμόγελο. Ήταν τόσο όμορφη. Ήταν χαρούμενη όπως και εγώ.

Έριξα το βλέμμα μου προς τα κάτω στην φουσκωμένη της κοιλιά. Είχα αφήσει το παλάτι της Αστρίλ καθώς η σύζυγός μου θα γεννούσε από στιγμή σε στιγμή το δεύτερο παιδί μας. Έπρεπε να είμαι δίπλα της. Το καλά οργανωμένο σύστημα της αυτοκρατορίας μπορούσε να λειτουργήσει με εμένα μερικές μέρες απών.

-«Αντέλ, αρκετά με το σπαθί. Είναι ώρα για το μάθημα ιππασίας.» αποκρίθηκε ο πατέρας. Εκείνος και η μητέρα συχνά μάλωναν για το ποιος θα περάσει περισσότερο χρόνο με τα εγγόνια τους. Έπειτα ήταν καλή ευκαιρία τώρα που η Γιοζεφίνα ήταν μαζί μας.

Στα χέρια του κρατούσε τα γκέμια από δύο ισχυρά και όμορφα άλογα. Τα είχε φέρει ως δώρο ο στρατηγός Σέντρικ Φροστ όταν ήρθε να μας ζητήσει το χέρι της Αζίρα πριν μία εβδομάδα.

Όλοι μείναμε έκπληκτοι καθώς δεν είχαμε καταλάβει ότι εκείνοι οι δύο έτρεφαν συναισθήματα μεταξύ τους. Η Αζίρα είχε αποδειχτεί αφοσιωμένη και τέλεια βοηθός της Σεσίλια. Φοβόμουν ότι τώρα που θα παντρευόταν θα μετακόμιζε στο δουκάτο της Θέρια με τον σύζυγό της.

Όμως έτσι ήταν η ζωή. Η Αζίρα είχε υποσχεθεί τυφλή αφοσίωση στην Σεσίλια και αν ποτέ τη χρειαζόταν, δεν θα δίσταζε να παρατήσει τα πάντα και να έρθει ως το βορρά. Άλλωστε η Σόφι είχε αναλάβει να εκπαιδεύσει μερικές κοπέλες για να υπηρετούν την αυτοκράτειρα.

Με έναν μορφασμό εκνευρισμού, η μητέρα σταμάτησε το μάθημα ξιφομαχίας και τα δύο παιδιά έτρεξαν προς τον παππού τους για το μάθημα ιππασίας.