Τα χρονικά της Γαία

37. Συμφωνία (Ι)

Η Λούμινα πέτυχε αυτό που ήθελε. Εισχώρησε μέσα στην Αζαλέντα προσπαθώντας εδραιώσει την επιρροή της σε όλη την ανατολική Γαία μέσω της Εκκλησίας. Οι εχθροπραξίες είχαν σταματήσει για την Αζαλέντα και υπήρχε μια περίοδος «ανάπαυσης» για όλους.

Όμως ήταν φανερό ότι η αυτοκρατορία Άργκια δεν θα έμενε για πολύ ήσυχη. Η Αζαλέντα είχε δεχτεί την Εκκλησία αλλά αυτό δεν θα σταματούσε την αυτοκρατορία να της επιτεθεί, να την αφομοιώσει και να αυξήσει τα εδάφη της. Ο βασιλιάς της Αζαλέντα δεν το είχε σκεφτεί σοφά.

Όσο για την κεντρική Άργκια που αποτελούνταν από την πρώην Ροζάρια και Θέρια, τα πράγματα αποκτούσαν φυσιολογικούς ρυθμούς, με το λαό να υποτάσσεται στον τύραννο. Φυσικά, δεν είχε άλλη επιλογή, διαφορετικά η τιμωρία ήταν βαριά.

Οι φόροι ήταν υψηλοί προκειμένου να αποκατασταθεί η οικονομία. Εξαιτίας του πολέμου, η γη είχε παραμεληθεί και δεν είχε αποδώσει όπως θα έπρεπε. Το ίδιο συνέβαινε και με την κτηνοτροφία. Κατ' επέκταση, χωρίς προϊόντα, το εμπόριο δεν μπορούσε να ανθίσει.

Η κατάσταση είχε σταθεροποιηθεί αλλά τα βιοτικά επίπεδα ήταν χαμηλά.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, την κατάσταση θα έσωζε ο βορράς με τα πολύτιμα μέταλλα και πετρώματα των ορυχείων του. Σε συνεργασία με τον δούκα Ρέμπους που είχε το θαλάσσιο εμπόριο στα χέρια του, θα αναστύλωναν το βασίλειο.

Τώρα όμως ο βορράς είχε αποκοπεί και η Ροζάρια είχε μείνει αβοήθητη και φτωχή. Αυτό εκνεύριζε τον νέο αυτοκράτορα. Η Ροζάρια ήταν ζηλευτή από τα γειτονικά της βασίλεια εξαιτίας της ευημερίας και της γονιμότητας που την χαρακτήριζε.

Όμως τις τελευταίες δεκαετίες, οι ανάξιοι ηγέτες την είχαν φέρει στην κόψη του ξυραφιού. Οι αξιωματούχοι και οι διπλωμάτες έκρυβαν με τη βία τις ελλείψεις και την μίζερη κατάσταση στην οποία βρισκόταν το βασίλειο από τις αλόγιστες σπατάλες της βασιλικής οικογένειας, τους συνεχείς πολέμους χωρίς ουσιαστικό κέρδος και την έλλειψη οργάνωσης.

Στην πραγματικότητα, ο αυτοκράτορας Ρόναν Άργκιος κατέλαβε μια «ρημαγμένη» Ροζάρια.

Δεν είχε νόημα να πιέζει το λαό. Αν δεν ήταν η σωστή εποχή, η γη δεν θα έβγαζε καρπούς και τα ζώα δεν θα παρήγαγαν κτηνοτροφικά προϊόντα. Χρήματα δεν θα εμφανίζονταν από το πουθενά να πληρωθούν οι φόροι και ακόμη και να πωλούνταν ως δούλοι, το βασίλειο θα αποδυναμωνόταν χωρίς εργατικά και στρατιωτικά χέρια.