52. Πτώση των Ρέμπους.

33 9 0
                                    

    Είχα μείνει στο κρεβάτι. Είχε περάσει ώρα από τη στιγμή που έφυγε ο Ντομινίκ. Το κορμί μου ήταν ελαφρώς κουρασμένο. Δεν είχε αναρρώσει πλήρως και σε συνδυασμό με την ζωντάνια που έδειξε την προηγούμενη νύχτα εκείνος, ένιωθα ακόμη λίγο αδύναμη.

Όμως είχα γίνει ολοκληρωμένη γυναίκα. Ούτε καν στην προηγούμενη ζωή μου δεν είχα πλαγιάσει με άντρα. Ήμουν τόσο επικεντρωμένη στην έρευνα και στην επιστήμη. Ήθελα να κάνω καλύτερο τον κόσμο αμελώντας τον εαυτό μου και τη ζωή μου και η αμοιβή μου για αυτό κατέληξε να είναι η πυρά.

Ακόμη ένιωθα το άγγιγμά του πάνω και μέσα στο σώμα μου ενώ είχε αφήσει μερικά σημάδια γύρω από το λαιμό μου. Ήταν περίεργο πως είχαν αναπτυχθεί συναισθήματα μεταξύ μας.

Στην αρχή ήταν θέμα ανάγκης αυτός ο δεσμός όμως μετατράπηκε σε οικειότητα και συμπάθεια, η απρόσωπη εκείνη σχέση και τελικά κατέληξε σε κάτι βαθύτερο.

Όταν νόμιζα ότι είχε πεθάνει, θυμόμουν πόσο θυμωμένη ήμουν. Ίσως ακόμη και ο θυμός να ήταν η βιτρίνα για την πληγή που είχε σχηματιστεί μέσα μου. Ίσως τελικά να μην είχα μουδιάσει όπως πίστευα.

Όμως τώρα θα έφευγε μακριά και δεν θα τον έβλεπα για πολύ καιρό. Δεν θα είχα καν νέα του. Στη σκέψη εκείνη σούφρωσα τα φρύδια και ένιωσα ένα σφίξιμο στο στομάχι.

Τις σκέψεις εκείνες, διέκοψε ένας διακριτικός χτύπος στην πόρτα. Η Σόφι και η Αζίρα εισήλθαν μέσα μετά από προτροπή μου, ενώ η έμπειρη Σόφι είχε ήδη ετοιμάσει το μπάνιο μου.

Αφού ετοιμάστηκα με τη βοήθεια εκείνων των δύο, επέστρεψα στο στρατηγείο του οχυρού, όπου βρισκόταν ο Άντριαν. Μόλις με είδε έτρεξε προς το μέρος μου. Με έπιασε από τα χέρια.

-«Είσαι καλά;» ρώτησε με αγωνία. Έγνεψα θετικά. Είχα μια μικρή ενόχληση στο τραύμα στο πλευρό, αλλά σε λίγο θα επουλωνόταν και αυτό.

Κάθισα στη θέση μου και ο Άντριαν με ενημέρωσε για την κατάσταση των τελευταίων ημερών που ήμουν αναίσθητη.

Οι αριστοκράτες είχαν επιστρέψει στα πόστα τους. Ο στρατός με επικεφαλή τον σερ Σέντρικ έδινε σκληρή μάχη καθώς ο στρατός της αυτοκρατορίας πίεζε όλο και περισσότερο. Μάλιστα είχαν αρχίσει να διαδίδουν προπαγάνδα με τον θανάσιμο τραυματισμό της βασίλισσας του Λούπιν.

-«Μην διαδώσετε ότι συνήλθα. Αφήστε τους να πιστεύουν ότι ακόμη χαροπαλεύω. Αυτό θα τραβήξει την προσοχή τους στο στρατόπεδό μας και ο Ζακ θα προχωρήσει με τη δική του αποστολή.» αποκρίθηκα.

Τα χρονικά της ΓαίαDonde viven las historias. Descúbrelo ahora