ELİZA

BÖLÜM 21

Herkese kucak dolusu sevgiler. Yeni bir bölümle daha birlikteyiz, yorum ve beğenilerinizi bekliyorum. Aynı zamanda yzrsitare instagram sayfasına da sizleri bekliyorum🥰🥰

Bölüm şarkısı:

This I love

**

Ve aşk, fırtınaların içinde harlanan ateşin uçuşan parçaları... Ruhuma değen en küçük parça, cehennemi aleve veriyor...

Sitare

**

"Peki şunu biliyor musun Eliza?! Seni gördüğüm andan itibaren sana dokunan herkesten rahatsız olurken neden benim kollarımda bu kadar rahatsın? Ya da şu an bile sana dokunurken neden göz bebeklerin heyecanla titriyor?"

İkisinin de bakışları deliciydi, ikisinin de teni alev alıyordu. Asef'in sözleri Eliza'nın içine ok gibi saplanmıştı. Ama esas duyduğu şeylerin doğru oluşu onu daha çok dağıtmıştı. Asef haklıydı, ona dokunmak ya da onun Eliza'ya dokunması canını acıtmıyordu. Bunu kabul etmesini bu kişinin Asef Arjen oluşu çok zorlaştırıyordu. İnkar etmek istiyordu çünkü kabul ederse geri dönüşü olmayan bir yola girecekti. O yüzden en kolay yolu seçti Eliza. Kaçmak...

"Sen yanlış görmüşsün, o heyecan değil korku!" Eliza kolunu çekip iki adım geri gitti. "Aynı zamanda da nefret! Tüm bu duygular içindeyken neden farklı olduğumu düşünüyorsun?"

Asef ondan uzaklaşan kıza dikkatle baktı. Her hareketine her mimiğine... Dudağının kenarı hafif şekilde yukarı kıvrılırken Eliza ona şaşırarak baktı.

"Dediğin gibi olsun, sen duygularının adını yeniden koyduğunda bu defa daha dürüst olmanı bekliyorum. Ama inkar etmeden tabi..."

Eliza derin nefes almaya başlamıştı. Kalp atışı da hızlanıyordu. "Duygularımın adı belli, inkar edeceğim bir şey de yok. Artık daha fazla oyalanmadan gidelim, Alya beklemesin." Arkasını dönüp kapıya ilerledi.

"Eliza," Asef'in sesiyle adımları durdu. "Omzunu benimle paylaştığın için teşekkür ederim."

Eliza hafif alaylı bir ifadeyle bakıp başını kaldırdı. "Şaşırdım Asef Arjen, teşekkür edebilirken özür dilemeyi bilmiyorsun."

"Minnettar olduğum bir şeyi inkar etmem Eliza ama hata yaptığımı kabul edemem. Çünkü yeni hata yapmama kapı açar, o yüzden bundan sonra benden olmayacak şeyleri bekleme."

"Yani kalbimi kırmaya devam edip bunu kabul etmemeye devam mı edeceksin?" diye sordu Eliza. Üzgün hissetmişti.

"Sen önce beni tanıyacaksın Eliza, ondan sonra kalbini bana emanet edersen sonra kalbin için endişe edersin. Şu an bana emanet edilmeyen şey için garanti veremem." Asef arkasını dönüp yürümeye başladı.

"Sana değil kalp emanet etmek, saçımın telini emanet etmem." Asef'in gözleri sinirle kısılırken Eliza devam etti. "Ayrıca şunu da unutma; Alya için seninle bir arada bulunuyorum. Yakında ona da gerek kalmayacak."

Asef kızın arkasından bakarken çenesi kısılmıştı. "Nerede yanlış yapıyorum ben ya?! Seninle nasıl baş edeceğim hiç bilmiyorum! Saçımın teli dedi, saçının her bir teline kurban olurum..." Kendi kendine kızgın şekilde konuşurken sona doğru derin bir nefesle yavaşça sesi kısılmıştı. Eliza'nın arkasından çıkarken elinin acısını hissetmişti.