𝐓𝐢𝐦𝐞 𝐓𝐮𝐫𝐧𝐞𝐫 | 𝐃𝐫𝐚𝐜𝐨 𝐌𝐚𝐥𝐟𝐨𝐲

❝My Reward❞

Geçmişteki Ashira'dan

Son üç-dört gün çok hızlı geçmişti. Öyle ki Malfoy dahil kimse bana sataşmadığı için ceza da almamıştım ve bundan çok memnundum.

Yeni süpürgem de elime ulaşmıştı.

Bu, abim Bill'in eski süpürgesiydi. Evet belki diğeri kadar iyi değildi ama babamın ellerinden geçmişti ve iş görecekti.

Marcus ise hala revirdeydi... Açıkçası bundan pişman değilim çünkü o benimle dalga geçen kişiler arasındaydı, yani onunla eninde sonunda bir ödeşmemiz gerçekleşecekti.

Önemli olan şey - maç günü bugündü.

Hava kara bultularla dolu ve sisliydi ama bunun moralimizi düşürmesine izin vermedik.

Kapı açıldığında sunucu olan Lee "Slytherin takımı!" diyerek bağırdı.

Süpürgeme binip takım arkadaşlarımla havalandım. Bir kaç dakika sonra toplar atıldı ve maç başladı. O kadar hızlı ve eğlenceliydi ki.

Karşı takımın gryffindor olması daha da çekişmeli yapıyordu maçı.

Şuan biz öndeydik, maç başladığından beri iki kez sayı kazanmıştım. Bu da beni gaza getirmişti ve göz gözü görmeyen sislerin içinden süzülerek oynuyordum.

Maçın ortalarına doğru yağmur başladı ama o kadar hırslanmıştım ki ara verip ekimpanlarımı bile değiştirmek istememiştim.

Malfoy ve Harry snitch'in peşindeyi, bende quaffle'ın.

Kaptığım topu çemberelere doğru ilerletirken iki gryffindorlu beni aralarına alıp sıkıştırmaya başladı. Düşmemek için sımsıkı süpürgeme tutunmuştum, yağmur işkeri zorlaştırıyordu. Çembere yaklaştığımızda ise topu havaya attım ve kapmak için sislerin arasına daldım.

Bu hareket beni sıkıştıran iki gryffindorludan kurtulmamı sağlamıştı. Lee bağırdı "Weasley sisin içinde!"

Topu tekrar kapıp sisten çıktım, tekrar çemberelere doğru son hız ilerlediğimde ise süpürgeme bir şeyler olmaya başladı. Bozulmuş gibi sesler çıkartıyor ve tekliyordu. Endişeyle kalbim hızlandı çünkü çok yüksekteydim.

Yağmurun etkisiyle ellerim kayıyordu, süpürge son kez gıcırtılı bir ses çıkarttı ve birden durdu. Durduğu anda yere düşmeye başladım, sonrasında tek hatırladığım ise bağıran seyircilerin sesiydi.
.
.
.
.

"Elli galleon iddiasına var mısın?"

"Yüz bile olur, eminim ki çılgına dönece-"

"Uyanıyor kapayın çenenizi!"

Sanki bin tane çığlık atan adamotu'nun arasında kalmışım gibi ağrıyordu başım. Elimle başımı tuttum ve gözlerimi araladım. İlk gördüğüm üzerime eğilen Ginny ve Hermione idi.

"Beni korkuttun" dedi Hermione boynuma sarılırken.

Hermione bana sarıldığında sağ kolum çok kötü sızlamıştı, o zaman fark etmiştim kolumdaki beyaz sargıyı.

"Ne oldu?" diye sordum.

"Bir şey olmadı canım, astronomi kulesi kadar yüksek bir yerden düştün sadece" dendiğinde ikizlerinde burada olduğunu anladım.

"Süpürgem..."

"Kırıldı" dedi Ron, o da buradaydı. "Lanetli gibisin, her şeyi kırı-"

Harry onun ağızını kapattığında sustu. Sol elimle gözlerimi ovaladım "Ciddi olamazsınız!"

Fred yatağın ucuna oturdu
"Gayet ciddiyiz bücür"

"Maç? Kim kazandı" dedim soru sormaya devam ederek.

Hermione alt dudağını ısırdı "Kimse seni suçlamıyor Ash... Ama gryffindor galip geldi."

"Harika, artık bir daha asla beni maçlara almayacaklar!" diyerek bileğimi sıktığımda kolum sızladı, kaşlarımı çattım.

Ginny homurdandı "Boşver maçı, kolunu kırıyordun Ash! Maç sevdandan vazgeç"

"Söyleyen de Ginny Weasley" dedi Harry. Kız kardeşim ona ölümcül bir bakış attı, anlaşılan yine bir şeyleri kaçırmıştım.

"Biraz dinlensem?" dedim onları nazikçe kovarak. Yalnız kalmak istiyordum.

Hermione başını salladı "İyi olur"

Sonra herkesi tek tek çıkarttı revirden. Şansıma revirde sadece ben ve baş yatak ötemde yatan birinci sınıf bir kız vardı.

Sessizce tavanı seyrederken gözlerim koluma kaydı. Kötü yaralanmadığıma şükretmeliydim ama benim aklım sadece maçtaydı.

Tek iyi olduğum şeydi quidditch. Onda da artık beceriksiz konumuna düşmek beni üzmüştü.

Eğer bir şeyde iyiyseniz, o elinizden kayıp gittiğinde bu sizi üzerdi. O yüzden kötü hissediyordum.

Bu kolla tekrar süpürgeye binmeme izin verilir miydi? Bunu bile bilmiyordum.

Kupa için gözümü hırs bürümüştü. Ödülümde çatlak kolum olmuştu.