𝐓𝐢𝐦𝐞 𝐓𝐮𝐫𝐧𝐞𝐫 | 𝐃𝐫𝐚𝐜𝐨 𝐌𝐚𝐥𝐟𝐨𝐲

❝To Infinity❞

Ashira Weasley'den
12.02.2006

Hermione saçlarımı düzeltirken arkamda duran Ginny de duvağımı toparlıyordu. Derin nefesler alırken topuklu ayakkımla sağ ayağımı ritmik bir şekilde yere vuruyordum. Evlilik teklifinin üzerinden 6 ay geçmişti ve şimdi gerçekleşiyordu.

Evleniyordum ben...

Hem de Draco'yla.

Draco Malfoy'la.

Hala gerçek olup olmadığına inanamıyordum, rüyaysa bile hayal gücüme hayran olmalıydım, çünkü mükemmel bir histi bu.

Odanın kapısı açıldığında Harry ve Ronald içeri girdiler. Onlar bizden önce evlenmişlerdi... Buna da inanamıyordum. Başı beladan çıkmayan yaralı kafa kız kardeşimle, şapşal abim ise Hermione ile evliydi. Şimdi sıra bendeydi...

İkiside bana doğru yürüdü, Ron etrafımda bir tur atıp bedenimi saran uzun gelinliğime baktı "Mükemmel görünüyorsun Ash.."

"Ron'a katılıyorum," dedi Harry gülümseyerek "Çok yakışmış"

"Teşekkür ederim..." dedim ve uzanıp ikisine de sarıldım.

Daha sonra Hermione ellerini çırptı "Ashira hazır, hadi Ronald kardeşini salona doğru götür,"

Ron hemen kolunu bana uzattı, koluna girdim ve gelinliğimin uçlarını kaldırarak yürüdüm, arkamızdan gelen Ginny de gelinliğimin arkasını tutuyordu ki merdivenlerden inerken zorlanmayayım.

Çok büyük bir salondu burası... Draco dediğini yapıp tüm büyücü dünyasına evliliğimizi duyurmak istiyormuş gibi herkesi çağırmıştı.

Ama beklediği kişi yalnızca annesiydi, biliyordum.

Ron beni salona getirdiğinde herkesin gözünün bizde olduğunu hissettim ve daha hızlı attı kalbim. Duvağımla yüzümü kapatmıştık, Ron beni sıkıca tutup düşmememi sağladı ve hiç tökezlemeden beni sahnede bıraktı. Nikahın kıyılacağı yer burasıydı, Draco karşımda duruyordu.

Beyaz bir damatlık giymişti, siyah takım ona ne kadar yakışsa da beyazın içinde daha bir ayrı görünüyordu. Duvaktan dolayı yüzümü göremiyordu ama bu bana bakıp tatlı tatlı sırıtmasına engel değildi.

Elimdeki çiçeğimi heyecanla parmaklarımın arasında oynuyordum, bir yandan nikah memurunun konuşmasını dinliyordum. Klasik konuşmayı yaptı, herkesin huzurunda bir ömür birbirimizi seveceğimizin yeminini ettik ve sonra daha gür bir sesle ekledi "Şimdi gelini öpebilirsin!"

Memurun sözünden sonra Draco hemen elleriyle duvağımı tuttu ve kaldırdı, yüzümü gördüğünde bir an duraksadı derin bir nefes aldı. Sonra alnımı öptü, salonda alkışlar koparken dayanamayıp dudağıma da kısa bir öpücük bıraktığında kızardım.

Herkes alkışlıyor, kulaklarım neredeyse çınlıyordu, nikah memuru konuklara doğru bir konuşma yapıyordu. Bu sırada Draco ellerimi tutmuş yalnızca bana bakıyordu.

Sonunda bir şarkı başladığında Draco'yla o koca salonun ortasına ilerledik, bizimle birlikte konuklarda ayağa kalktı ve çiftler dansa başladı. Kollarımı beyaz damatlığının üzerine koydum, o da ellerini uzun duvağımın altından belime koydu ve bana yaklaşıp dans başladı.

Kulağıma sıcak nefesi değerlen fısıldadı,
"Gerçek olup olmadığını çözemiyorum şu an"

"Bu gelinliğin içinde bende gerçek hissetmiyorum ama dokunabildiğine göre gerçek olmalıyım sevgilim" diye fısıldadım bende.

O an gözlerinin dolduğunu gördüm, belimdeki ellerini yukarı aşağı hareket ettirip sırtımı güven verecek şekilde okşadı "Yaptığım her şeye değersin sen" diye fısıladı.