XXOX | Texting

1.6

XXOX: Galiba kim olduğunu buldum. (03.48 AM)

Gizli Sapık: Hadi ya, kimim ben? (03.48 AM)

XXOX: Yarın karşına sürpriz bir şekilde çıktığımda, görüşürüz Sapık Hazretleri -;,,,;- (03.50 AM)

Son görülme 03.50 AM

Kız telefonun kilit ekranına bastı ve kapadı. Telefonu titremişti ama umursamadı. Aslında kim olduğu hakkında en ufak bir fikri yoktu lakin eğer bunu o adama hissettirirse panik yapacağını düşünüyordu. Yarın çevresine bakacak ve en panik insanı bulacaktı. Yarın bu iş bitecekti.

Banyoya ilerledi kız, bandajlarını çıkarmadan duş alacaktı. Zorlanacaktı ama vücudundaki kirlerden kurtulmalıydı.

Sancılı geçen banyo seansından sonra kollarını örten sweat ve kumaş bir şort giyip yatağına uzandı. Uyumayacağını biliyordu ve bu saatte yapabileceği hiçbir şey yoktu. Aslında vardı ama o adam yüzünden korkuyordu. Ne kadar kamerayı dış etkenle saklamış olsa da o korku filizleri yeşermişti bile.

Aklındaki tilkilere laf söyleyemedi yine Hazan, komodinin üzerinde duran laptobunu aldı ve yapmaktan en çok hoşnut kaldığı şeyi yaptı. İntiharlar hakkında makaleler açtı ve detaylıca bilgileri okudu. Hangi yöntemlerin daha avantajlı, hangilerinin daha acısız olduğunu sürekli araştırıyordu.

Psikologlar niye böyle şeyleri internete koyuyorlar ki, diye mırıldandı. Çünkü bu makaleler yanlış insanların elinde sonsuzluğa açılan uğursuz yoldaki yolculuğa davetti ve bu insanlardan biri kendisiydi. Buruk bir tebessüm oluştu suratında. Bir gün okuduğu bu makaleler arasında kaybolup satırlara kendini gizleyecekti.

Hazırlanma saati gelene kadar sırayla makaleleri araştırmış tutması gereken notları tutmuştu. Olur da annesi gizli notlarını bulursa ailesine araştırma yaptığını, psikolojiye merak sardığını söyleyecekti. Ailesi de tabii ki de inanacaktı, sanki başka yaptıkları bir şey vardı. Eline aldı kız telefonu ve gelen mesaja baktı.

Gizli Sapık: Bekliyorum. :) (03.50 AM)

Kızın suratında sinsi bir gülümseme oldu, zihnindeki tilkiler yüzüne yansımış kısmış gözlerini. Hazan'da bekliyordu.

Okula her zamanki saatinden daha erken gelmişti, amacı herkesi dikik dikik etmekti. İnce eleyip sık dokuyacaktı. Önce kendi sınıfından başlayacaktı, panik yapan varsa gözüne kestirecek ve not alacaktı.

İçinden bir ses ona, "Çok yaklaştın," diyordu ve bu kızın daha da kıpır kıpır olmasını sağlamıştı. Heyecandan titriyordu. Onu açık açık tehdit eden bir adamı bulmaya çalışıyordu ve yanlış bir hamle yaparsa direkt yem olacağının farkındaydı. Titremesini engellemeye çalıştı. Lakin bacakları iflas edermişcesine titriyordu. Ayağı birkaç kez sertçe yere vurdu. Bu bir nebze titremeyi almıştı.

Vakit ilerledikçe sınıftaki insanlar çoğalıyordu, bilerek en arkaya oturmuştu. Buradan herkesi rahat rahat seçebilecekti. Sınıftaki birçok insan ona imrenerek bakıyordu. Kalanı ise tiksinerek bunun birçok sebebi olabilirdi ama Hazan başlıca sebebini biliyordu. Birde boğazındaki bandajdan dolayı şaşırmış şekilde bakan insanlar vardı. Üstten ders alıyordu ve sınıftaki tek yabancı oydu. 

Çok fazla dikkat çekiyordu. 

Kafasını salladı kız, bu tarz düşüncelerin şu an yeri ve zamanı değildi.

Sınıf iyice kalabalıklaşınca bütün herkese göz attı ve not alması gerekenleri not aldı, sinsice sırıttırken gözleri kısılmıştı. 

Çok az kalmıştı, yakalayacaktı.