XXOX | Texting

Yazar Notu

Ne yazsam bilemedim, çünkü bu benim ilk hikâyem değil fakat bitirdiğim ilk hikâyem.

Ve ben ilk defa hikâyenin bir kısmında kendi adıma açıklama yapıyorum. -Dürüst olmak gerekirse bu bana aşırı duygusal geldi-

Kitabımı hiçbir zaman okunması için bir şey yapmadım. Kimisi discord gruplarına çağırdı, kimisiyse bir topluluk oluşturduklarından ve birbirlerine etkileşim sağlıklarını söylediler. Bunları yapmadığım için mutlu muyum?

Sanırım evet.

Yanlış anlaşılmayayım bu kibirle verilen bir yanıt değildi.

Çünkü XXOX, gerek olay örgüsü gerekse yazım şekli olarak bence çok fazla okunmayı hak eden bir kitap değil.

Ben ağdalı kitapları severim ve XXOX bana çok sade geliyor.

Bu kitabın kurgusunu senelerce düşünmüştüm, öyle ki ben bu kitabı yazmaya başladığımda bundan üç buçuk sene önceydi. -Duygusallığa girmek garip hissettiriyor- Bu kitabın ilk 17 bölümü, 2020 senesinde yazıldı. O zamanlar yirmi yaşındaydım ve wattpadde yaygın bir şekilde texting hikâyeler vardı.

Senelerce zihnimde dönüp duran ama bana kendini yazdırmayan o kurgu, o gün yazdırma isteğiyle doldu. Ve ben sadece bir buçuk günde ilk 17 bölümünü yazdım.

Ana tema belliydi, kimin kim olduğu belliydi fakat 17 bölümden sonra yazmak içimden gelmedi.

Denedim, defalarca kez devam etmeyi denedim fakat yazamadım. Ağdalı bir dili olmamasına rağmen yazamadım. Garip gelebilir fakat ben içimde hissetmediğim hiçbir şeyi yazamıyorum. Yazsam da zorlama olduğu aşırı belli oluyor.

Her neyse, üç buçuk sene sonra bu kitabı tekrar okudum ve o an ilham geldi. Şimdi size garip gelebilir fakat 9 Nisan 2023'te ben bu kitabı tekrar yazabilirmişim gibi hissettim.

İlk 17 bölümüne pek bakmadım, çünkü onlar 20 yaşındaki Nazlı'nın yazdıklarıydı ve bence öyle de kalmalılardı. 9 Nisan'da bölümleri tekrar yayınladım fakat yeni bölümleri yazabilmem için cesaretlenmeye ihtiyacım vardı.

Hayır, birisinin bana yazabilirsin demesine değildi bu. Çünkü ben yazabilirsin denildiğinde yazabilen bir karakter değilim.

Bilmiyorum birden bölümleri attığım için mi oldu ama o gün birisi bütün bölümleri okuduğunu söylemişti ve bütün bölümlere de oy atmıştı.

Evet, hiçbir zaman oy istemedim fakat oy geldiğini görünce aşırı duygusallaşmıştım.

Çünkü tamamıyla yabancı, beni hiç ama hiç tanımayan bir insan kitabımı okumuştu ve oylamıştı.

İsmini söylemeyeceğim fakat hep zihnimde olacak. Belki de bu bölüme kadar gelmemiştir bile, bilmiyorum fakat sen hep benim zihnimde kalacaksın ve sana gerçekten teşekkür ediyorum.

Çünkü senin sayende ben bu kitaba devam edebildim.

17. bölümden sonrasını bu sene yazdım. Zaten hikâye o noktadan sonra gerek anlatım şekli gerekse yazım dili olarak farklılık gösteriyor. Her neyse, bunları neden açıkladığımı bile bilmiyorum fakat bu benim ilk ve son konuşmam.

Sonra bir şeyler daha oldu.

Ben bölüm attım, insanlar okudu.

Ben bölüm attım, insanlar kitabımı listelerine ekledi.

Ben bölüm attım, insanlar kitabımı kütüphanelerine ekledi.

Bilmiyorum size ne ifade eder ama ben gözlerimin dolduğunu hatırlıyorum.