XXOX | Texting

4.8

Hazan dizlerinin üzerine çökmüş yerde oturuyordu. Titreyen parmaklarına bakıyor ve Chris'in sesini duyuyordu.

"Ben korkak değilim."

Hazan, Chris'e hiçbir zaman korkaksın dememişti. Deseydi bunu bilirdi, Chris'e dair her şeyi hatırlayıp bunu unutmazdı.

Bunu saklamazdı da söylerdi.

Hazan kendine zarar vermeden önce de söylerdi. Sadece onu duyan olmazdı ya da gören, o da kendi içinde sesini çıkartırdı.

Biri sesini duysun diye değil, biri onu görsün diye de değil.

Biri onun yaşadığını bilsin, diye yapardı.

Yere düşen telefonu titrediğinde Hazan ellerinden çektiği parmaklarına telefonuna yöneltti. Ekranı yere bakacak şekilde düşmüştü ve telefonu titrerken parke zeminde kaymıştı. Hazan mesajın kimden geldiğini biliyordu ve ilk defa açmaya cesaret edemiyordu.

Tekrardan Chris'in sesi yankılandı.

"Ben korkak değilim."

"Sen korkak değilsin Chrissy, sen benden bile cesaretlisin."

Hazan Chris'ten aldığı cesaretle telefonunu aldığında nefesini tuttu, ta ki ciğerleri iflas bayrağını çekercesine yanana kadar. Ardından ekranda beliren mesaj bildirime baktığında kanının donduğunu hissetti.

Gizli Sapık: Sokağın başındayım, bankta oturuyorum. Seni bekliyorum. (01:00 AM)

Son mesajın ardından geçen süreye baktığında Hazan aradan geçen bir buçuk saatlik süreyi fark etmemişti bile.

Gerçekten bir buçuk saattir, dizlerine çökmüş ve ellerine mi bakıyordu?

Bakıyor ve korkuyor muydu?

Mesajı açmadı, bildirimden okudu ve bunu okumak bile ürkmesine neden oldu.

Aylarca kim olduğunu merak ettiği, görmek istediği kişi tam olarak sokağının başında olduğunu söylüyordu. Lakin Hazan içinde hissettiği korkuyla bozguna uğramıştı.

Onu canlı görmek isteyip istemediğinden emin değildi, sadece kim olduğunu bilmek istiyordu.

Bilmek ve içindeki gizemi yok etmek istiyordu.

Lakin bu isteği bile dizlerinin titremesine ve ondan deli gibi kaçmak istemesine neden oluyordu.

Karşısındaki bir sapıktı, Hazan bunu hiçbir zaman şaka niyetine söylememişti. Onu taciz edip etmediğinden emin değildi, onu manipüle edip etmediğinden emin değildi. Lakin Hazan onun taciz olduğunu biliyordu.

Onu gizliden izlemişti, intiharını durdurması önemli olan değildi.

Ondan önce izlediği gerçeğini hiçbir şey değiştiremezdi.

Gizli Sapık: Bildirimden mesajı okuduğunu biliyorum Hazan ve korktuğunu hissediyorum. Ama endişelenme sana zarar vermeyeceğim, hiçbir zaman vermedim. (01:05 AM)

Hazan kafasını iki yana salladıktan sonra uygulamaya girdi ve mesaj yazdı.

XXOX: Saat gece yarısı, bu korkunç bir fikir (01:06 AM)

Gizli Sapık: Biz senin neredeyse hep gece konuştuk Hazan, bu senin için hiçbir problem olmadı. (01:06 AM)

XXOX: Bu farklı (01:06 AM)

XXOX: Seni tanımıyorum (01:06 AM)

XXOX: Kimsin öğrenmek istiyorum ama bu çok farklı Airneánach (01:07 AM)

Gizli Sapık: Sana zarar vermeyeceğim, hiçbir şeye değil buna inan Hazan. Bu sana ilk yalvarışım değil ama sen ilk defa bana inanabilirsin. Bunu yapabilirsin, Hazan. (01:07 AM)

Gizli Sapık: İçinde bir yerin bana güvendiğini biliyorum, o yanına güven Hazan. Sana söz veriyorum, hiçbir şey yapmayacağım. (01:08 AM)

Bir müddet yazı yazamadı Hazan, karşı tarafta yazmadı. Hazan Sadece çevrimiçi yazısına bakakaldı. Derin derin nefes aldı ve kalbindeki sesi dinledi.

Korkan kalbinin gerçekten de bir yanı güveniyordu.

Bunun adı yalnızlığın getirdiği alışkanlıktı.

Bunu da biliyordu.

XXOX: Bunu neden yapıyorsun? (01:12 AM)

XXOX: Neden aylarca kendini sakladıktan sonra gün yüzüne çıkyırosun? (01:13 AM)

Gizli Sapık: Benim kim olduğumu bildiğinde bu oyun biterdi Hazan ve ben bu oyunu bitirmeye karar verdim. (01:13 AM)

Gizli Sapık: Gelirsen bu gece gerçekleri öğreneceksin ama kaçarsan, sonsuza kadar hem gerçeklere hem de bana veda edeceksin. (01:14 AM)

Gizli Sapık: Seçim senin küçük kız. (01:14 AM)